Að mörgu getur þurft að hyggja, svo sem sést á skjáskotinu hér að neðan, en eins og flestum mun vera orðið kunnugt, ákvað Alþingi að víkja hagsmunum bænda og reyndar líka íslensku þjóðarinnar út í hafsauga til að geta heimilað innflutning á matvælum frá Úkraínu. Það var rökstutt með þeirri firru að landið væri svo langt í burtu að engin hætta gæti stafað af innflutningnum.
Reyndin er svo sú að minnsta kosti eitt fyrirtæki sér tækifæri í að stunda innflutning á landbúnaðarafurðum þaðan.
Einhverjir munu hafa talið sér trú um að þar sem matvaran væri frosin, þá væri ekkert að óttast þó regluverkið sé ekki eins og best getur verið í hinu stríðshrjáða landi, fyrir nú utan það, að lítið hefur verið hægt að sækja þangað til að læra af fram til þessa, varðandi regluverk og eftirlit.
Að fyrirtæki bænda standi fyrir innflutningnum, er satt að segja ekki uppörfandi fyrir fólkið sem starfar í landbúnaði og reynir að uppfylla svo sem unnt er kröfur um hollustu og heilbrigði afurðanna.
Nautgripabændur vilja að stuðningur við greinina sé framleiðslutengdur.
Þeir hafa aukið framleiðsluna til að anna aukinni eftirspurn, en hið opinbera hefur stefnt í aðra átt og minnkað stuðninginn, líklega í þeirri von að með því tækist að koma böndum á framleiðsluna og flytja hana þess í stað inn frá útlöndum og þá væntanlega einhverjum löndum sem ráðamönnum finnst vera nógu nálægt Íslandi til að við verði unað!
Engin ummæli:
Skrifa ummæli