Framleiðsla og sala - á kjöti

 

Myndirnar hér að ofan eru teknar úr jólablaði Bændablaðsins, þar sem sagt er frá kjötframleiðslunni í landinu. Á efri myndinni er borin saman sala kjöts á tólf mánaðar tímabili (innan bláu strikanna).
Á þeirri neðri er hins vegar borin saman kjötframleiðslan á tólf mánaða tímabili. 

Við samanburð á myndunum sést:

1) Að sala alifuglakjöts er nánast alveg sú sama og framleiðslan, um 9000 tonn. 

2) Um svínakjötið er það sama að segja. Þar er svo að sjá sem framleiðsla og sala sé nánast á jöfnu.

3) Aðra sögu er að segja þegar kemur að kindakjötinu. Þar er framleiðslan, samkvæmt því sem kemur fram í úttekt blaðsins, 9.373 tonn en salan er 6.538 tonn, eða m.ö.o.: 

Fyrir hver tvö kíló sem seljast innanlands eru framleidd þrjú!

Líklega hefur sá hluti framleiðslunnar sem ekki seldist innanlands verið ,,seldur" úr landi, eða samkvæmt þessu 2.835 tonn. Hvað fyrir það hefur fengist á hinum erlendu mörkuðum kemur ekki fram, en vonandi er það eitthvað upp í kostnaðinn sem ríkissjóður hefur af atvinnusköpuninni. 

Sama er að segja um hrossakjöt, það virðist vera framleitt í mun meira magni en það sem selst á íslenskum markaði, þ.e. framleidd eru um 873 tonn en salan er um 623 tonn. Framleiðsla umfram íslenskan markað er líklega seld úr landi á því verði sem þar fæst og á ábyrgð framleiðenda.

Sala á nautakjöti virðist vera nánast á pari við framleiðsluna samkvæmt blaðinu eða 4.875 tonn framleidd og 4.859 seld.

Fyrir kindakjötið er rekin söluskrifstofan ,,Icelandic Lamb" og líklegt er að hún hafi annast viðskiptin með kindakjötið, og trúlega hefur eitthvað fengist upp í kostnaðinn sem íslenska ríkið hefur af framleiðslunni. Söluskrifstofan mun heita ,,Markaðsstofan, Icelandic Lamb", en svo er að skilja sem á íslenskum markaði einkenni hún sig sem ,,Íslenskt lambakjöt" og er hin sýnilega starfsemi sölustofunnar aðallega heilsíðuauglýsingar í prentmiðlum - hvernig rekstur þessarar skrifstofu er fjármagnaður er undirrituðum ekki kunnugt um sem stendur.

Auk fyrrnefndrar sölustarfsemi virðist sem lögð hafi verið áhersla á að tryggja vörunni sýnileika á ýmsum veitingastöðum! Þar hefur verið reynt að gera vöruna aðgengilegri en aðra kjötvöru með uppsetningu skilta og fleiru sem verður eftirlátið lesendum að giska á hvað vera muni.

Einu dæmi um þetta kynntist undirritaður er hann fór á veitingastað á Suðurlandi til að nýta sér ,,vinning" frá bifreiðaumboði nokkru. Þegar komið var á staðinn kom í ljós að vinningurinn gilti eingöngu um lambasteik, en það kom hvergi fram á pappírsgagninu frá bifreiðaumboðinu! Vinningnum mátti hins vegar breyta með því að greiða ríflega viðbót við vinningsmiðann. Það var gert og lambi breytt í naut og reyndist sú steik vera hin ágætasta!

Úttekt Bændablaðsins er hin fróðlegasta og rétt er að taka fram, að hér var stuðst við þær tölur sem í blaðinu birtust, nánar tiltekið jólablaði blaðsins. 

Kílóum breytt í tonn til hægðarauka fyrir lesendur.

Þegar góðverkin skaða

Á myndinni hér að ofan sem er tekin úr Morgunblaðinu þann 16.12.2021 er umfjöllun um það sem getur orðið ef blandað er lífrænni olíu saman við gasolíu (dieselolíu).

Við þessu er varað af framleiðendum bifreiða svo sem sjá má á myndinni hér að neðan, sem tekin er af innanverðu hlífðarloki áfyllingarstúts fyrir gasolíu á bifreið þess, sem þetta ritar.

Á leiðbeiningum sem þessum taka íslensk stjórnvöld ekki mark og telja sig þurfa í nafni umhvefisverndar, að taka áhættu af að skemmdir verði á vélum ökutækja. Tækjum sem greiddir hafa verið af skattar og gjöld.

Það mun vera gert til að þóknast öflum innan Vinstri grænna, sem staðið er í því að spilla eldsneyti með þessum hætti fyrir almennum notendum og það er það stjórnmálaafl sem ræður för innan ríkisstjórnarinnar og fer með forystuhlutverk á þeirri skrautlegu og nú útvíkkuðu starfsstöð.

Þar með er ekki sagt að hinir stjórnarflokkarnir beri ekki jafna ábyrgð. Þeir eru það sem má kalla limirnir sem eftir höfðinu dansa í þessu tilfelli og skiptir þá engu máli hvort verið er að skaða þau sem kusu Framsóknarflokkinn og Sjálfstæðisflokkinn sem aðra með íblöndun sullsins sem kallað er lífrænt.

 Tilgangurinn helgar meðalið og setið skal við völd hvað sem það kostar.

Það þarf að gæta hagsmuna og svo mikil skylda er það, að hagsmunanna skal gætt hvað sem viðvörunarraddir segja og hverjar sem afleiðingarnar verða. Og þessi eldsneytiskoktell hefur verið blandaður til fjölda ára í þágu ,,góða" fólksis sem vill Jörðinni vel í nútíð og framtíð. 

Þessar raddir hljóma víða og viljinn til að gera gott er til staðar, en líkt og þegar byggt er hús, þá er best að byrja á grunninum og vanda þar til verka og ef viðhald byggingarinnar í framtíðinni felst í því einu, að mála aðeins þakið reglulega, endar illa.

Við höfum ekki orðið vör við að viðvörunarraddir varðandi blöndun ,,lífræns" vökva heyrist frá Framsóknarflokknum hvernig sem á því stendur. Þar á bæ mættu menn leiða hugann að því, að dráttarvélar bænda, stéttarinnar sem þeir láta sem þeim sé svo umhugað um, eru knúnar dieselvélum rétt eins og fjöldi fólksbíla, bæði eins og tveggja drifa.

Það gæti sem sagt bætt hag bænda að hætta þessari skemmdarverkastarfsemi!

Til hvers er verið að þessu?

Skýringin mun vera, að vinstrigræningjar trúa því að um vistvænan gjörð sé að ræða og engu skiptir hvort ræktun jurtanna og vinnsla olíunnar fari fram í fjarlægu landi og sé flutt þaðan með lestum og skipum um langan veg og umskipunum og að lokum siglingu yfir úthaf áður en því er hellt saman við gasolíu sem flutt hefur verið til landsins.

Það skal samt gert!

Og svona mun það verða hvort sem mönnum líkar betur eða vel, því tilgangurinn helgar meðalið og það sem vex á jörðinni SKAL vera betra en það sem óx þar áður og er nú sótt djúpt í jörðu.

Engu skiptir heldur hvernig hið græna er fengið og þó jörðin sé plægð og unnin og sáningin og uppskeran sé framkvæmd með vélum sem brenna gasolíu, líkt og flutningatækin sem flytja hana til hafnar, og að skipin sem sigla með jurtaolíuna yfir hafið til Íslands brenni svartolíu. 

Allt þetta skiptir það ekki máli, því það er tilgangurinn sem helgar meðalið.

Og þó hin ,,lífræna" olía sé síðan flutt frá skipi með flutningabílum sem brenna gasolíu þá skiptir það heldur ekki máli, vegna þess:

Að við verðum að vera með hreinan ,,skjöld" gagnvart náttúrunni og það skiptir engu þó enginn sjái skjöldinn frekar en fötin keisarans í ævintýrinu forðum.

Það skal vera þannig að við séum með ,,allt á hreinu"!

 

Hið yfirskilvitlega sækir að!

 

Myndin er fengin úr Mirror eins og sjá má og mun sýna fljúgandi furðuhlut

Í þættinum ,,Heimskviður" á RÚV var tekið til umfjöllunar (11.12.2021) dularfullt mál, svo ekki sé kveðið fastar að orði og til upprifjunar, þá muna ef til vill einhverjir eftir frásögnum af því þegar leyniþjónusta Bandaríkjanna var og eflaust er enn, að eltast við fljúgandi furðuhluti, ekki alls ólíka þeim sem Mulder og Scully glímdu látlaust við á góðum stundum í Ríkissjónvarpinu á árum áður og sem eflaust margir muna eftir.

Skemmtilegir og spennandi þættir sem undirritaður horfði á sér til ómældrar ánægju og átti svo sannarlega seint von á, að fyrr en varði yrðu að fúlustu alvöru.

Vitanlega beinist grunurinn að Kínverjum og Rússum varðandi þessi hraðfleygu flygildi, því það virðast vera helstu blótsyrðin vestan Atlansála, að ógleymdri Kúpu og Havana, sem hefur hlotnast hefur sá heiður að vera í þeim hópi.

Þegar við íslenskir lubbar segjum helv., djöf., ands., segja þeir fyrir vestan samkvæmt þessu Hav., Mosk., Pek.

En að öðru:

Dularfull veikindi hafa herjað á opinbera embættismenn frá USA þegar þeir eru staddir í höfuðborgum þessara landa og skýring er ekki fundin en eftir henni er lýst og að henni er leitað, með logandi ljósi og tæknigræjum allskonar.

Og til að bæta gráu ofan á svart, hefur eitthvað smit borist yfir landamærin frá Bandaríkjunum og norður á bóginn þ.e. til Kanada.

Grunurinn beinist að lágtíðnihljóðum, því þau munu geta valdið skjögri og alls kyns veseni a.m.k. hjá diplómötum.

Hins vegar er allt enn óupplýst varðandi flygildin nema að líklegast er, að þau séu komin úr annarri vídd, því óhugsandi er að önnur eins fyrirmyndarþjóð á sviðum tækni og vísinda og bandaríkjamenn vissulega eru, sé ekki að minnsta kosti jafnokar rússa og kínverja.

Og reyndar allra annarra ef út í það er farið!

,,Heimskviður er fréttaskýringaþáttur sem fjallar á ítarlegan og lifandi hátt um heimsmálin, um allt það sem ekki gerist á Íslandi. Ritstjórar þáttarins eru Guðmundur Björn Þorbjörnsson og Birta Björnsdóttir.

https://www.ruv.is/utvarp/spila/heimskvidur/29234/8mpgc2

,,Havana heilkennið eru veikindi sem fyrst varð vart árið 2016. Ólikt flestum öðrum sjúkdómum virðast veikindin fara í manngreiningarálit. Um 200 tilkynningar um veikindin hafa borist bandarískum yfirvöldum. Um helmingur þess hóps eru starfsmenn leyniþjónustu Bandarikjanna og fjölskyldur þeirra, hinn helmingurinn dreifist jafnt á milli starfsmanna varnarmálaráðuneytis og utanríkisráðnuneytis Bandaríkjanna. Þrátt fyrir ítarlegar rannsóknir hefur enn ekki tekist að rekja orsakir veikindanna, sem bandarískir diplómatar hafa fundið fyrir víða um heim."

Orka framtíðarinnar

 

Í Bændablaðinu sem kom út í síðustu viku er sagt frá dráttarvél sem gengur fyrir metan.

Vélin er sögð hafa sópað að sér verðlaunum og vera öll hin besta og var kosin dráttarvél ársins.

Vél þessi er 180 hestöfl og nú geta áhugamenn um dráttarvélar farið að hlakka til. Best er samt að hafa aðgang að góðu hráefni til að búa til eldsneytið en eins og við vitum þá búa flestir bændur sem eru með skepnur vel í þeim efnum.

Hugmyndin er að nýta úrgang til að framleiða metan og draga þannig úr kolefnisspori frá landbúnaðinum.

Framleiðendurnir (New Holland) eru að vonum ánægðir með að hafa náð þessum árangri og ætti ekkert að vera því til fyrirstöðu að íslenskir bændur geti nýtt sér þessar vélar í framtíðinni.

Framtíðin er reyndar skammt undan, unnið er hörðum höndum að þróun vélbúnaðar sem getur nýtt sér orku úr vetni til að knýja skip og flugvélar auk þess sem hugmyndin er að það geti orðið nýtilegt fyrir flutningabíla framtíðarinnar.

Af vetni getum við átt nóg.

Fallvötnin renna illa nýtt til sjávar, en þau er kjörið að virkja meira en gert hefur verið til að framleiða raforku sem nota má síðan til að framleiða vetni.

Rafmagnsbílar eru ágætir á styttri leiðum en til stórflutninga og á langleiðum eru þeir ekki eins heppilegir.

Við getum orðið okkur sjálfum næg um orku ef við nýtum til þess það sem við eigum og auk þess sem áður var nefnt vindinn og jafnvel sjávarföllin

Vandamálið sem við er að glíma eru samtök fólks sem ekki getur hugsað sér að orka sé beisluð í landinu umfram það sem orðið er; telur jafnvel ,,stóriðju" vera af hinu illa, en hefur mikla trú á að hægt sé að lifa á ríkissjóði, bara ef hann fæst til að borga nægjanlega há laun! 

Feilspor í náttúruvernd

 

Hér eru meðfylgjandi tvö skjáskot af fréttum af stöðu orkumála hins vinstrigræna fyrirmyndarríkis, þess sem tekist hefur að skapa með liðveislu Framsóknar- og Sjálfstæðisflokksins, hér á landi.

Áhugi forystuflokksins í ríkisstjórninni á náttúruvernd og minni koltvísýringslosun hefur snúist upp í andstæðu sína og meðreiðarsveinarnir í ríkisstjórninni hafa hugsunarlítið dinglað með í útreiðartúrnum og bera þannig ábyrgð á að vinstrigræna stefnan hefur ráðið för.

Bera jafnmikla ábyrgð, því að setan við ríkisstjórnarborðið hefur verið keypt þessu verði.

Milljónum lítra af olíu verður nú brennt vegna andstöðu við virkjanir, línulagnir og aðra innviði raforkukerfisins og þó það skipti ekki miklu máli á heimsvísu, þá rímar það illa við boðskapinn sem fluttur hefur verið um að gera skuli Ísland að landi sem ekki svíni út andrúmsloftið að óþörfu.

Þessu til viðbótar er sagt frá því í Viðskipta-mogganum að Toyota hyggist senn fara að framleiða vetnisknúna bíla, en ekki er sjáanlegt að raforka verði í boði að öllu óbreyttu til að framleiða vetni hér á landi.

Ætli niðurstaða hinnar vinstrigrænu hreinleikastefnu verði ekki sú, að flytja þurfi inn vetni til nota á þessar rennireiðar framtíðarinnar og að það vetni verði búið til með raforku sem framleidd verður með olíu!

Fari svo mun lítið leggjast fyrir hreintrúarboðskap eikavina náttúrunnar sem svo duglegir hafa verið við að koma upp alls kyns flækjustigum og tafastofnunum til þess að hindra eðlilega uppbyggingu raforkukerfisins og annarra innviða samfélagsins.

Raforkuskortur framundan

 

Staða raforkuöflunar þjóðarinnar hefur verið sýnd í nýju ljósi síðustu daga.

Í grein eftir Skúla Jóhannssonar verkfræðing, sem birtist í Morgunblaðinu þann 2/12 síðastliðinn var farið vel yfir stöðuna og hún er augljóslega döpur.

Það sem helst væri hægt að gera til að bæta úr, er að ganga enn frekar á forða Hálslóns með það að markmiði að minnka notkunina frá Þórisvatni. það er hins vegar ekki hægt að fara þá leið vegna þess: að flutningskerfið ræður ekki við að flytja orku svo sem neinu nemur frá Austurlandi og inn á kerfið fyrir vestan!

Eitt sinn var rætt um að byggja línu yfir Skeiðarársand en um það náðist ekki samstaða vegna ,,sjónmengunar" sem sumt fólk taldi sig myndu verða fyrir. Hvort þessi hópur er sá sami og sá sem staðið hefur í vegi fyrir lagningu línu á Reykjanesi er ekki gott að segja. En gera má ráð fyrir að um samskonar vandamál sé að ræða. Vandamál sem lýsir sér í því, að meintar sjónhindranir séu ekki búnar að vinna sér hefðarrétt á sjónsviðinu, en svo sé hins vegar um allt mögulegt annað sem hindrað getur víðsýnið s.s. fjöll og ýmislegt annað sem reyndar er ekki af manna völdum þar uppfrá, og því væntanlega utan sviðsins ef svo má segja.

Eins og fram kemur í grein Skúla, er engin virkjun í byggingu sem stendur og því ekki líklegt að meira framboð verði á raforku næstu fjögur árin og við vitum öll hverju það er að kenna, því það er vart hægt að hugsa sér að vinna að slíkum verkefnum sem virkjunum fallvatna vegna sjálfskipaðra einkavina umhverfisins.

Það má ekki virkja og það má ekki leggja línur til raforkuflutnings, nema grafa þær í jörðu, með öllu því gríðarlega jarðraski sem því fylgir og byggingu ,,vendistöðva" (nýyrði undirritaðs sem ekki er víst að sé nægjanlega gott!).

Málum er sem sagt svo komið að ekki er hægt að afla frekari orku inn á raforkukerfið og ef það fengist með einhverju móti samþykkt, þá væri engin leið að dreifa henni til notenda vegna afstöður vissra afla sem hafa grafið um sig innan sumra stjórnmálaflokka. Ýmist þannig að fylgi þeirra er bundið við þessa hópa, eða að flokkarnir gera beinlínis út á fylgi þeirra svo sem Vinstri græn eru gott dæmi um.

Og ekki bætir það stöðuna, að flokkarnir sem helst væru líklegir til að sína raunsæi í þessum málum hafa kosið að velja sér sem samstarfsaðila í ríkisstjórn vinstrigræningjana, en vel getur verið að annar kostur hafi í raun ekki verið í boði, sé tekið mið af niðurstöðu kosninganna. Niðurstöðu sem á endanum var kosið að búa við, en sem opinberaði miklar brotalamir við framkvæmd kosninga, meðferð atkvæða og ekki síst kosningakerfisins sjálfs, þar sem sumir eru réttari en aðrir, eða þá að kosið er að líta svo á að landið sjálft hafi atkvæðisrétt, en ekki fólkið sem í því býr. 

Hvort það er svo að þúfnakollar og steinar eða ferkílómetrar haldi á atkvæðisréttinum verður ekki leitt í ljós svo að augljóst verði fyrr en að sú staða kemur upp að eitthvert kjördæmi verði með engan íbúa, en þar sem ólíklegt er að slíkt geti gerst, þá sitjum við uppi með kerfi sem gefur fólki í fámennum kjördæmum aukinn atkvæðisrétt frá  því sem er í þéttbyggðum kjördæmum, sem eru að sama skapi með skertan atkvæðisrétt!

Staða raforkuöflunar birtist orðið svo skýrt að í hjáleiðara dagblaðs, svo sem sjá má á meðfylgjandi mynd, má lesa umfjöllun um málið.

Þessu til viðbótar má lesa um í fréttum ákall frá talsmönnum fiskiðnaðarins sem sjá fram á að geta ekki brætt loðnu á komandi vertíð nema nota til þess olíu vegna þess að þeim hefur verið tilkynnt að raforka sé ekki fyrir hendi og að þó hún væri, þá sé ekki hægt að flytja hana á milli landshluta vegna skorts á flutningslínum. 

Eftirspurn eftir raforku hefur aukist og raforkukerfið er fulllestað.

Vatnsbúskapurinn á Þjórsársvæðinu er verri en verið hefur áður og því þarf að skerða afhendingu til fiskimjölsverksmiðja.

Rætt er við Tinnu Traustadóttur framkvæmdastjóra sölu og þjónustu hjá Landsvirkjun, sem segir allar greinar iðnaðarins ál, kísilver og gagnaver þarfnast meiri orku.

Fram kemur að þrýstingur sé á lágt kolefnisspor ,,í allri virðiskeðjunni" og því hafi raforkuverð aldrei verið hærra.

Fram kemur að 90% af raforkuframleiðslu Landsvirkjunar sé ,,forgangsorka", þannig að fiskimjölsverksmiðjur, fiskþurrkanir og fjarvarmaveitur þurfi að vera viðbúnar skerðingu.

Gera má ráð fyrir að þeir aðilar séu undir það búnir líkt og komið hefur fram hjá talsmönnum þeirra. Þeir eru hins vegar ekki að rifna úr kæti með að geta ekki notað hreina íslenska raforku og þurfa þess í stað að nota olíu. 

Álagið á raforkukerfið eykst. Samkvæmt ákvörðun stjórnvalda hefur verið ákveðið að auka notkun raforku í samgöngum en ekki hefur verið að því er virðist, hugsað út í að sú orka þarf einhverstaðar að koma frá.

Það má ekki virkja, leggja línur né byggja upp aðra innviði fyrir þessa umbreytingu og því má spyrja hvernig menn hafi séð fyrir sér að dæmið geti gengið upp?
(Við vitum að sumt af rafbílavæðingunni er blöff, svo sem í tvíorkubílunum svokölluðu, sem í sumum tilfellum duga til að aka frá heimili í Mosfellsbæ og til vinnustaðar í Reykjavík en ekki til baka, svo dæmi sé tekið, en það gæti verið efni í annan pistil!)

Ef ekki má virkja og ekki má dreifa orku frá orkuverum, þá er tómt mál að tala um orkuskipti og það væri gott, að til þess færir aðilar, reiknuðu nú út: hve lengi þarf að keyra fiskimjölsverksmiðjur á olíu, til að vinna upp það sem sparast í mengun við að hlaða rafbílana, ef eitthvað er.