Þegar áföll verða, er gott að eiga bakhjarl

 Þegar áföll verða í búrekstri geta þau verið af ýmsum toga.

Veður getur hamlað uppskeru, snjóalög eyðilagt girðingar, veikindi og slysfarir geta orðið á búfénaði og er þá ekki allt upp talið sem getur valdið, bæði miklu og litlu tjóni.

Skemmst er að minnast veðuráhlaups sem varð á Norðurlandi fyrir nokkrum árum og olli því m.a., að jafnvel hross fenntu í kaf og sum þeirra drápust. 

Tjón getur einnig orðið vegna sjúkdóma í búfénaði, sjúkdóma sem geta valdið því að skera þarf niður heilu hjarðirnar.

Þar getur verið um að ræða t.d. það sem mest hefur verið rætt um að undanförnu, þ.e. riðu í sauðfé, en fleira getur komið til eins og bakteríusmit sem getur orðið til þess að farga þarf stórum hjörðum.

Síðast þegar bloggari vissi, giltu ákveðnar reglur um bætur úr ríkissjóði, til sauðfjárbænda vegna niðurskurðar vegna riðu.

Við sjáum samt að bændur sem þurft hafa að skera niður, eru óhressir með það sem þeir fá til að bæta skaðann, en um það gilda þó ákveðnar reglur eins og fyrr sagði.

Áður var til svokallaður ,,Bjargráðasjóður" og enn mun hann enn vera til að nafninu til að minnsta kosti.

Að mati þess sem þetta ritar var það óheillaskref að láta sjóðinn verslast upp í stað þess að efla hann.

Af því ráðslagi - að hann var látinn verslast upp - erum menn að súpa seið sem ekki hefði þurft að gera og því þarf að endurlífga sjóðinn og styrkja með framlögum frá búgreinunum sem stundaðar eru, en líka með tillagi frá ríkissjóði.

Matvælaframleiðsla er hverri þjóð nauðsynleg og matvælaframleiðsluþjóðin íslenska, ætti ekki að vera í miklum vanda varðandi það, að skilja þau sannindi.

Spilverkið, aðstoðin og lífið

 

Hér höfum við okkur til upplyftingar teikningu úr Heimildinni (sem er lengst til vinstri), en til frekari glaðnings höfum við líka tveggja síðna grein um hvernig staðið er að þróunaraðstoð.

Það er seðlabankastjórinn sem spilar á flautun að  því sem virðist og gera má ráð fyrir að hann sé að reynað að koma verðbólgupúkanum í skilning um að hans sé ekki óskað. 

Hvort spilverkið virkar eins og ætlað er vitum við ekki fyrr en á reynir, en reynslan kennir okkur að búast ekki við miklu.

Í greininni sem er til hliðar við þann sem spilar á flautuna er farið yfir hvernig þróunaraðstoðin kemur út í raun og niðurstaðan er að:

Fimmta hver króna sem varið er í aðstoðina verður eftir hjá okkur sjálfum og er talin með sem framlag þjóðarinnar til þróunaraðstoðar.

Það er með öðrum orðum nokkuð gott viðskiptamótel, að standa í þeim rekstri og ekki spillir fyrir að allt er það af góðmennsku gert til að hjálpa þeim sem bágstaddir eru.

Í vefmiðlinum DW sást í morgun að flóttamenn í Þýskalandi eru hafðir á góðum stöðum og bera sig vel, þó blaðamönnunum hafi greinilega litist mátulega vel á það sem þeir sáu, en allavega eru draugabæir við aflagðar kolanámur, skárri kostur til að búa við, en að eiga von á sprengju í skallann hvar sem verið er eða farið.

Sá sem lítið hefur sættir sig við að hafa dálítið meira, gerir ekki miklar kröfur og í þessu tilfelli, þakkar fyrir að fá að lifa.

Samkvæmt því sem fram kemur í grein blaðamanns Heimildarinnar er það nokkuð góður kostur að stunda aðstoð við bágstadda og samkvæmt hinum þýska miðli eru bágstaddir tilbúnir til að sætta sig við lítið, frekar en ekki neitt og ekki síst lífið frekar en dauðann.

Flokkar riða og rísa

 Í Heimildinni er fjallað um stöðuna í íslenskri pólitík eins og hún blasir við þessa dagana.

Fyrst er að nefna grein þar sem rætt er við Ólaf Þ. Harðarson undir yfirskriftinni ,,Líklegast að Samfylkingin sé að sópa til sín lausafylginu", þar sem Ólafur kemst að þeirri niðurstöðu að Samfylkingin sé að fá einna mest af fylgisaukningu sinni frá Framsókn og Vinstri grænum.

Önnur grein um sama mál segir frá því að Samfylkingin sé langstærst og að fylgi við Sjálfstæðisflokkinn hafi aldrei verið lægra.

Sú þriðja af þeim greinum sem hér eru til umræðu, ber yfirskriftina ,,Brúnin þyngist á sjálfstæðismönnum sem uppnefndir eru ,,Karlakórinn grátbræður" og er þar verið að vísa til þess, að nokkrir flokksmenn Sjálfstæðisflokksins hafa viðrað skoðanir sínar um stöðu mála.

Svo vikið sé fyrst að þeirri síðastnefndu, þá mun uppnefnið vera rakið til greinar sem formaður Miðflokksins skrifaði og verður það seint talið góð viðmiðun og ættu sjálfstæðismenn ekki að þurfa að hafa miklar áhyggjur af þeim orðum.

_ _ _

Samfylkingin hefur um nokkuð langan tíma verið að sækja stöðugt á í könnunum og ekki er ótrúlegt að það megi að hluta rekja til formannsskiptana sem áttu sér stað á landsfundi flokksins. Kristrún kemur fersk inn í stjórnmálin og ætti að hafa vit á fjármálapólitík, en á það hefur skort í stjórnmálunum. 

Haldi flokkurinn því flugi sem hann er á nú um stundir, má gera ráð fyrir að næstu kosningar verði sögulegar; gamlir flokkar fái langþráð frí og nýir og ferskari vindar muni blása um hinn pólitíska völl.

Að Sigmundur Davíð Gunnlaugsson uppnefni þá sem stigið hafa fram úr röðum sjálfstæðismanna að undanförnu, er óhætt að telja hinum framstignu til hróss.

Sigmundur klauf Framsóknarflokkinn sem frægt varð eftir fund sem haldinn var í Háskólabíói, rigsaði með slætti miklum yfir á Hótel Sögu - sem nú er liðin saga og til vitnis um glæfralegar ráðstafanir fjármuna þeirra sem vanastir eru að fá aura sína frá ríkinu,

Svo gæti farið að Framsóknarflokkurinn gufaði upp í sveitamennsku sinni og ýmsu poti liðinna ára og spurning hvort það væri mikill söknuður að því þó svo færi.

Sjálfstæðisflokkurinn hefur ramman reip að draga, sitjandi í ríkisstjórn sem er undir forystu flokks sem fyrst og fremst þrífst á draumórum, sem eru víðsfjarri raunsæi.

Þyturinn sem verið hefur að undanförnu er vegna furðulegrar framgöngu ráðherra VG í hvalveiðimálinu, þar sem hópur fólks var sviptur vinnu sinni án raka, en vegna tilfinninga.

Að sitja í ríkisstjórn með flokki af því tagi sem Vinstrigræningjar eru, er ekki vænlegt til vinsælda þegar til lengdar lætur. Þar á bæ ríða húsum hégiljur úr ýmsum áttum og aldrei að vita hver þeirra kemur næst upp úr sekknum.

Þetta hlutskipti hefur Sjálfstæðisflokkurinn kosið sér eftir Borgarnes- kosningaúrslitin alræmdu, þar sem niðurstaðan varð þannig að menn sem sitja áttu á þingi vissu ekki hvort þeir voru að koma eða fara.

Einn var svo skekinn eftir slaginn, að hann ákvað að gerast sjálfstæðismaður og þótti sumum mannsbragur að, en öðrum ekki!

Ætli sé ekki bara best að kjósa Framsókn var jarmað í kosningabaráttunni, en nú er svo komið að einna líkast er sem riða, af einhverju tagi sé búin að stinga sér niður í pólitíkinni.

Ráðning og lína

 

Í Morgunblaðinu er sagt frá óvenjulegum ráðningarsamningi innan þjóðkirkjunnar, þar sem undirmaður biskups réði biskup til áframhaldandi starfa.

Þegar ritari var til sjós gengu málin þannig fyrir sig að ráðningastjóri útgerðanna réði menn til starfa og engum hefði dottið í hug að háseti myndi ganga frá ráðningu skipstjóra, eða dagmaður í vél hefði ráðið yfirvélstjóra.

Nú eru komnir nýir tímar með alls kyns blóm í haga og þá getur farið svo, að hásetinn ráði skipstjórann o.s.frv.

Á öðrum stað í blaðinu spyr þingmaður Miðflokksins, hvort svokölluð ,,Borgarlína” megi kosta hvað sem er?

Svarið mun liggja í augum uppi fyrir flesta, nema Miðflokks séu, en þar á bæ eru tölur ekki það sem skiptir máli, nema stundum, ef til vill og kannski, og jafnvel aðeins þegar farið hefur verið öfugu megin frammúr rúmi sem stendur upp við vegg.

Margir muna eftir rándýrum grjótflutningum sem formaður Miðflokksins stóð fyrir á sínum tíma, engum til gagns.

Þó er rétt að taka fram að brasinu fylgdi nokkur atvinnusköpun fyrir þá sem í því stóðu, en að öðru leyti var um tilgangslaust brölt að ræða.

Svarið við spurningu miðflokksformannsins er því:

Borgarlína má ekki kosta hvað sem er!

Búr fyrir karlfugla

 Gott og skynsamt fólk hefur fundið það út að ekki sé gott fyrir fugla að búa í búrum, nema páfagaukar séu, eða finkur, eða önnur slík stofustáss.

Hvort leyfilegt er að halda mýs í búrum eins og einu sinni þótti fínt, er ekki vitað af þeim sem þetta ritar.

Hænur mega sem sé ekki vera í búrum, því hið góða fólk hefur haft af því spurnir úr hænsnaheimi, að hænunum leiðist búrsetan.

Sunak hinn breski hefur lítið af þessu frétt, enda áhugamál hans á öðru sviði, ef svo má segja; hann er sem sé í mannheimum, að einhverju leiti að minnsta kosti og því er landbúnaðarvesen honum frekar framandi.

Því er það, að hann hefur tekið upp á því að láta útbúa búrheima fyrir menn - og tökum eftir því að menn eru karlmenn í þessu tilfelli - og vefritið Heimildin upplýsir okkur um hina nýju búrheima.

Sunakbúrið er stórt og mikilfenglegt, enda búrhaldarinn stórhuga og í kassanum ætlar hann að geyma nokkur hundruð karla, sem lítið munu hafa sér til yndis annað, en aðra karla í karlheimi Sunaksins.

Fimm hundruð skulu þeir vera karlarnir sem í búrinu fá að búa og engar konur verða þar, ef dæmið gengur upp.

Hvor það gengur eftir, á eftir að koma í ljós, en römm er sú taug sem rekka dregur í hinar fögru konur mannheima og hætt er við, að reynt verði, að komast í laumuspili bæði um borð og frá borði.

Hvað sem því líður hefur hinn spengilegi Sunak séð ljósið í flóttamannagöngunum og séð leið til að leysa flóttamannavandamálið með því að búa til annað vandamál enn stærra og sem torveldara verður viðureignar:

Hann ætlar sem sé, að kynferðisflokka hluta mannheima í tilraunaskyni. Hvort tilraunin lukkast mun framtíðin leiða í ljós.

Kappinn fær alla vega 1 fyrir viðleitni til að leysa vandann, þrátt fyrir að hætt sé við að verið sé að búa til annan vanda, sem bæði sé bæði stærri og meiri!

Lausaganga sauðfjár

        Í Bændablaðinu sem kom út 20/7/2023 er ítarleg grein um lausagöngu sauðfjár.

Blaðamaður Bændablaðsins tekur saman ítarlega grein um lausagöngu sauðfjár í nýjasta eintaki blaðsins og ræðir við bændur, lögfræðiunga, sveitarstjórnarmenn og forystumenn í Bændasamtökunum.

Niðurstaðan virðist vera sú að málið sé flókið og erfitt og allt að því óleysanlegt og að sauðfjárbúskapur verði ekki stundaður á þann veg, að sauðfjárbóndinn ,,gæti síns fjár".

Vegagerðin þarf að girða með vegum og setja niður ristahlið víðar en gert hefur verið sé rétt skilið, en það sérkennilega er, að við sem búum í sveit höfum veitt því athygli, að vegagerðin gerir einmitt þetta, þ.e. girðir með vegum, þar sem þeir fara í gegnum lönd og/eða á landamerkjum, en að auki leggur hún til efni til viðhalds girðinganna.

Vandamál vegna beitar sauðfjár er að mestu úr sögunni á því landsvæði sem sá sem þetta ritar býr á, þeir sem halda sauðkindur virðast að mestu hafa tekið upp þann sið að beita því á land sem þeir annað hvor eiga, eða hafa umráðarétt yfir.

Á árum áður var hins vegar ætlast til þess að kindur fengju að bíta gras þar sem þætti best að vera og jafnframt var þess krafist að landeigendur skiluðu þeim í hendur eigenda að grasáti loknu. Sá ,,siður" er aflagður eftir því sem ritari veit best, en svo er að sjá sem það sé að einhverju leiti svæðisbundið, því enn er deilt um svokallað ágangsfé, þ.e. fé sem gengur í löndum nágranna sauðfjárbænda.

Prestur nokkur á Austfjörðum tekur upp hanskann fyrir þá sem beita vilja lönd annarra og kallar þá sem ekki vilja kindur í landi sínu, ágangsfólk í Fésbókarpistli. 

Pistillinn er nokkuð langur og auðséð að málið liggur þungt á guðsmanninum. 

Hvort sá í efra tekur undir málflutninginn er ekki vitað en líklegt er að borðorðaboðskapurinn þvælist fyrir presti og sé það rétt, verður hann trúlega að eiga það við yfirboðara sinn, þann sem boðað er oftast, en líklega ekki alltaf, að menn skuli leggja trúnað á og sækja styrk til.

Pistilinn geta menn nálgast sér til fróðleiks á Fésbókinni, eins og áður var getið, en rétt er að taka fram að þangað verður tæplega sótt fræðsla um hvernig hægt sé að auka þekkingu sína á umburðarlyndi og kristilegu siðgæði.

Eitt er sagt og annað ósagt

Ömuleikinn, hryllingurinn og skelfingin, sem hellst hefur yfir úkraínsku þjóðina á síðustu árum og áratugum er verri en með orðum verði lýst, en tekur þó ekki fram úr ýmsu því sem sagan greinir okkur frá.

Flest þekkjum við orðið rödd Zelensky eftir að hafa heyrt hana í fréttatímum um margra mánaða skeið. Skiljum fæst nokkuð af því sem þar er sagt, en trúum því sum, að fréttamaðurinn, sem fer síðan með orð hans, fari rétt með.

Til eru þeir sem láta sér ekki nægja einfaldleikann og vilja kafa dýpra og á Youtube má nálgast umfjallanir sem hér að neðan eru slóðir inn á og sé eitthvað meira að marka það sem þar kemur fram, en það sem fram hefur komið víða annarstaðar, er svo sannarlega ekki allt sem sýnist.

Rétt er að vara við því að í þáttunum er sögð:

Saga sem ekki virðist mega segja og jafnframt saga, sem ekki hefur mikið verið sögð áður.

Það er vissulega dapurlegt að svona sé komið fyrir landinu sem um er að ræða, og að hluti þjóðarinnar hafi séð sér þann kost skárstan, að flýja land; forða sér frá öllu sínu, forða sér frá sinni heimaslóð.

Forða sér frá ríki og samfélagi, þar sem það hefur lifað og búið, samfélagi sem nú er afar illa komið fyrir.

Rétt er að vara við því, að áhorf á samantekt Scott Ritters vekur engan fögnuð, frekar depurð.

Hér er: Fyrri þátturinn

Hér er: Seinni þátturinn

Hér verður ekki fjallað um þættina meira að sinni, en þeir eru nokkurt innlegg í dapurlega sögu sem við Íslendingar höfum dregist talsvert inn í, fyrir tilstuðlan ríkisstjórnar okkar og annarra aðila og sumra og vonandi flestra, vel meinandi.

Árekstrar og ófriður er ekki nýr í þeim löndum sem um er að ræða og gildir þar jafnt um, hversu langt sem farið aftur í sögunni.

Þar hafa utanaðkomandi þjóðir æði oft átt hlut að máli, ýmist með beinum hernaðarafskiptum, eða á annan hátt, allt frá Víkingum til Gengis Kan, Napóleons og Hitlers og er þá ekki allt upp talið!

Nú bætast við ný átök með manndrápum og eyðileggingu, með stuðningi utanaðkomandi þjóða og þ.á.m. Íslands!

Hver hefði átt von á því?

 

Án umfjöllunar, grein um bótaskyldu v/makrílkvóta

Vönduð grein eftir Ragnar Halldór Hall, sem ég vista í heild sinni, án umfjöllunar.

 

Ísrael, Georgía og Zelensky

 

Ísrael, Georgía og Zelensky

Klippur úr mbl.is og Morgunblaðinu 5/7.2023.

Á einni þeirra sést að ástandið er langt frá því að vera gott í Ísrael.

Ísraelskum stjórnvöldum gengur illa að fá íbúana sem fyrir eru, til að sætta sig við landtökur og fleiri gyðinglega siði.

Á þeirri næstu fræðumst við um að Zelensky þarf að siða til fleiri en Rússa og nú eru það Georgíumenn sem ekki eru eins og hann vill og því teygir hann sig yfir hafið með siðavöndinn góða.

Í frétt mbl.is segir m.a.:

,,Stjórn­völd í Úkraínu sendu í gær sendi­herra Georgíu aft­ur til heima­lands­ins og sögðu hon­um að ráðfæra sig við rík­is­stjórn sína um meðferð henn­ar á Mík­heíl Sa­akashvili, fyrr­ver­andi for­seta lands­ins. Sa­akashvili, sem einnig er með úkraínsk­an rík­is­borg­ara­rétt, sit­ur nú í fang­elsi í heima­land­inu, en hann birt­ist op­in­ber­lega á mánu­dag­inn í fyrsta sinn, og var þá horaður og veiklu­leg­ur."

Þá upplýsir Zelensky okkur um, að Rússar séu búnir að koma fyrir sprengjum á kjarnorkuverinu í Za­porizhzhia.

Úkraínar hafa sem kunnugt er, séð um það að undanförnu að senda þangað og sprengja sprengjur og virðast telja það bæði hollt og gott fyrir kjarnorkuver.

það er að segja þegar sprengjurnar hafa fengist til að springa og hafa þeir því verið nokkuð duglegir í þeim verknaði og það svo, að sendifulltrúum Sameinuðu þjóðanna, hefur þótt nóg um og kalla þeir þó ekki allt ömmu sína, þegar hernaðarátök eru annars vegar.

Orkuverið hefur verið vinsælt skotmark Úkraína í styrjöldinni eins og áður sagði og meðal annars hafa eftirlitsmenn frá Sameinuðu þjóðunum fylgst með framferði Úkraína gagnvart verinu, en verinu náðu Rússar fljótlega eftir að stríðið braust (endanlega) út.

Endanlega er hér sett innan sviga, en eins og mörgum er kunnugt eru búin að vera átök að undirlagi Úkraína á Donbas sjálfstjórnarsvæðinu um margra ára skeið og sem meðal annars varð til þess að skotin var niður hollensk farþegaflugvél sem þar flaug yfir.

Rússar hafa haldið verinu frá því fljótlega eftir að stríðið braust út og hafa unnið að því að keyra reksturinn niður, eftir að ljóst varð að úkraínsk stjórnvöld hefðu ekki lyst á rafmagni þaðan.

Hefur það gengið það nokkuð vel, þrátt fyrir sprengjuregnið sem á því hefur dunið, enda þekjan gerð til að þola sitt af hverju og Rússar vel birgir af mannskap með þekkingu í rekstri kjarnorkuvera til rafmagnsframleiðslu.

Áhyggjur Zelenskys virðast snúast um, að Rússar séu svo vel tengdir við almættið, að nú séu þeir farnir að geta stjórnað veðri og vindum og því læðist að grunur um, að skemmtikrafturinn fyrrverandi, sé farinn að lesa Bulgakov fullmikið.

Sé það svo, ætti hann að hvíla sig á lestrinum um stund og sjá hvort þetta líður ekki hjá.

Gæti til dæmis litið við á Íslandinu góða og knúsað knúsínurnar sínar einu sinni enn sér eflingar og blóðþrýstingshækkunar.

Nú eða lækkunar, ef það virkaði þannig á hann.

Geimferðin

 

Þegar barist er um drulluna í Úkraínu, hver geti valdið mestum skaða í Frakklandi, hvali á Íslandi og hvort Íslandsbanki hafi verið seldur eða gefinn, eru þeir til sem hugsa hærra, lengra og dýpra samkvæmt því sem segir í NYT.COM.

 

Kanar virðast stefna á að halda partí með geimverum skv. því sem fram kemur á miðlum þeirra a.m..k. sumum t.d. The Zerohedge.

Og eru þar með á blábrúninni og vel getur svo sem verið að Biden sé ein slík, en samt ekki líklegt, sé saga hans skoðuð og þó Trump sé trompaður og tröllgalinn, þá er ólíklegt að hann sé af geimverustofni.

Nema hann sé mislukkað vélmenni og af geimverum sendur okkur til skemmtunar, eða leiðinda.

Við eigum einn álitsgjafa sem líkt hefur verið við geimveru og sá sem það gerði hlýtur þá að vita hvernig þær líta út, en merkilegt væri nú ef allar slíkar í hinum ógnarstóra alheimi væru eins, svo þetta gengur ekki upp hjá manninum!

Hvað sem öllu þessu líður, mun þessi ferð afla okkur fróðleiks í framtíðinni um fortíðina og yfir í nútíðina - sem þá er í framtíðinni - um fortíðina, sem þá verður komin í nútíðina!

Nú botna ég ekki orðið neitt í þessu og hef aldrei gert og get ekki einu sinni spyrnt mér upp!

Hvalveiðiströgl og annað strögl

Hér fyrir ofan sjáum við lengst til vinstri að leyfa á veiði á lunda í Vestmannaeyjum, síðan að hóflegar veiðar geta verið hluti af velferð dýra og að forsætisráðherra á von á gögnum frá einum af ráðherrum sínum, sem gæti sem best verið sá sem situr sveittur við að skrifa minnisblað og að lokum lengst til hægri að væntanlegt er nýtt plast sem ,,verður minna vandamál”, eins og þar stendur. 

Vandamálið er reyndar ekki plastið heldur hvernig við mennirnir göngum um það. Á umgengninni hefur orðið framför í seinni tíð og við erum mörg hver hætt að haga okkur sem ,,fílar í glerhúsi” hvað það varðar, en eigi að síður er gott til þess að vita að ný og umhverfisvænni tegund af plasti sé að koma á markaðinn. 

Ráðherrann hugumstóri sem bannaði hvalveiðar af því honum langaði það situr sveittur við að skrifa minnisblað um eitthvað sem við nennum ekki að lesa að fenginni reynslu, en vegna þess að mynd af hvalveiðiskipi prýðir fréttina, má reikna með að blaðið sé þéttskrifað af ,,rökum” fyrir hvalveiðibanni og ekki síst því hvernig það var sett á. Hvort gagnavænting forsætisráðherrans tengist tengist minnisblaðinu, dýravelferð, ójafnvægi eða einhverju öðru er ekki gott að segja. 

Ljósi punkturinn er að lundaveiðar verða leyfðar í Vestmannaeyjum, því þar um slóðir verða menn að fá sinn lunda og kannski þykir matvælaráherra lundi góður til átu og þarf því að hafa veiðarnar í góðu gengi. 

Sé það rétt þá má álykta sem svo að hvalkjöt og hvalspik falli ráðherranum miður vel og það geti verið skýringin á að hvalveiðar voru stöðvaðar á dögunum. 

Að því gefnu að matarsmekkur hafi ráðið einhverju um í málinu, sem þó er alls ekki víst, gerum við ráð fyrir að ef í matvælaráðuneytið velst ráðherra með annan og þjóðlegri matarsmekk muni hvalveiði hefjast að nýju. 

Að þegar þar að kemur verði til áhugamaður um rekstur hvalveiðiskipa er þó ekki víst og vel gæti verið að sá sem þær hefur stundað verði orðinn leiður á ströglinu og búinn að finna sér annan atvinnurekstur til að starfa við.    

Vont er þeirra ranglæti, en verra er þeirra réttlæti

 Allt á að verða til af engu og verða síðan að engu.

Þjóðin sem áður lifði af því sem hafið og landið gaf og gerir að stórum hluta enn, stefnir að því að lifa á ,,einhverju öðru".

Jón á að toga í Tvíbjörn og Tvíbjörn síðan í Þríbjörn... o.s.frv. Stefnan í orkumálunum er:

Að fljóta sofandi að feigðarósi og ósinn sá er í þessu tilfelli orkuskortur.

Lýsa á upp, hita hús og skaffa atvinnutækjum orku og fleira, með engu.

Þá á að fjölga þjóðinni sem unnt er og ef það er ekki hægt með fjölgun þeirra sem fyrir eru, skal flytja inn nýja íbúa, sem gæti vel verið gott ef hugsjónin næði þangað, að gera ráð fyrir að blessað fólkið hefði eitthvað að gera til lengri tíma litið.

Stefnan virðist vera, meðvitað eða ómeðvitað, að gera atvinnurekstri eins erfitt fyrir og mögulegt er, eins og margnefnt bann á hvalveiðum er skýrt dæmi um.

Allir eiga að hafa vinnu, en það á að gerast af sjálfu sér og eftir því sem virðist, helst án þess að snert sé á neinu.

Spurning er hvort ekki þurfi að stofna sérstakan stjórnmálaflokk, með það sem aðalmarkmið, að koma þessari framúrstefnulegu hugmyndafræði í framkvæmd?

Nei, þess þarf ekki, því flokkurinn er til og fer með forystu í ríkisstjórninni og hinir stjórnarflokkarnir dingla með. Líklega í þeirri von, að mun lengra sé í kosningar en almanakið segir, eða að vonin sé, að ævintýrið úr Borgarnesi endurtaki sig, þannig að talning atkvæða að loknum kosningum fari fram með þeim hætti sem henta þykir og niðurstaðan verði sú sem menn vilja.

Undirstöður þjóðarinnar eru nokkrar og fyrstan og fremstan má telja sjávarútveginn og þar með taldar hvalveiðar. Þá koma hinar greinarnar s.s. iðnaður, landbúnaður, verslun og þjónusta og þar með talin ferðamannaþjónusta og er þá að sjálfsögðu alls ekki allt upp talið.

Á atvinnuvegunum stendur allt sem við viljum og þörfnumst og þá viljum við fyrir engan mun missa.

Hvað vinstrigræningjar allra flokka athugi!

Því er það hart á að horfa, að svo er sem sambandið sé rofið og svo sé komið, að a.m.k. einn stjórnmálaflokkur sé á sviðinu sem metur það svo, að hægt sé að komast af án undirstöðunnar.

Vel kann að vera að hægt sé að lifa án þeirra undurstöðugreina, en hætt er við að það verði frekar þunnur magáll að naga til lengdar.

Undirritaður hefur ekki þá þekkingu sem þarf til að skilja hvernig hringrás peninganna getur haldið uppi góðu og vaxandi þjóðfélagi án þess að undirstaðan sé trygg.

Hringrásin auranna er reyndar þeim annmörkum háð, að drjúgur hluti þeirra á það til að leka niður í vel valdar holur þar sem kúra vel valdir menn, á leið sinni og setjast þar að, en það mun vera náttúrulegt eðli hins ,,frjálsa framtaks" og þykir því gott.

Sá sem er verður launa sinna samkvæmt orðtakinu, ,,að verður sé verkamaðurinn launa sinna", heldur sig sjaldnast í hinum notalegu holum, klúðrar ekki rekstri fyrirtækja og þarf sjaldnast að ,,segja af sér", ,,stíga til hliðar", eða eitthvað í þá veru.

Hann tekur einfaldlega við sínu launaumslagi - sem nú til dags mun vera orðið ,,rafrænt" a.m.k. sumstaðar - og heldur áfram að skila sínu meðan það býðst.

Það boð styttist síðan vegna gjörða þeirra sem komist hafa í valdastöður, hafa gleypt sólina og að því loknu orðið svo firrtir, að þeir banna atvinnurekstur daginn áður en hann byrjar, einfaldlega vegna þess að þeim finnst að þannig eigi að standa að málunum.

Vont er þeirra ranglæti en verra er þeirra réttlæti, var einu sinni sagt og er í fullu gildi enn.