Það er vont, en getur það vanist?

 

Þrjú skjáskot úr Bændablaðinu

Svo sem sjá má hér að ofan, þá er staðan slæm. Tuttugu þúsund færri dilkum slátrað, stöðug fækkun sláturlamba og markaðskappar glíma við stöðuna!

Þegar rýnt er í greinina um ,markaðsstöðuna', kemur í ljós að salan er að aukast og hefur gert það um rúm 14% frá árinu á undan. Þegar salan eykst og framleiðslan dregst saman, er þá ekki líklegt að bjart sé yfir svo framarlega sem framleiðslan nægir markaðnum?

Eða er hér ekki allt sem sýnist? Er framleiðslan of mikil fyrir markaðinn, það er að segja hinn raunverulega markað, þann markað sem er fyrir vöruna á Íslandi? 

Í greininni ,,Markaðsstaða íslensks lambakjöts" má kynnast því nánar hvað það er, sem veldur vanda í kindakjötsframleiðslunni og sölu afurðanna. 

Þar segir m.a.: ,,velta [þurfi] við hverjum steini í því að bæta stöðu greinarinnar." og síðar: ,,Greinin á tækifæri til úrbóta með því að hlusta á kröfur nútímans og horfa til öflugra skilaboða til neytenda. Sinna fleiri staðsetningum á markaði en einungis þeirrar þar sem lægst verð fæst." 

Samkvæmt þessu hefur mikið skort á að markaðsstarfi hafi verið sinnt, að mati þeirra sem greinina skrifa, sem eru þeir Hafliði Halldórsson, framkvæmdastjóri Icelandic Lamb og Trausti Hjálmarsson, formaður deildar sauðfjárbænda, og sinnan hefur snúið að þeim markaði ,,þar sem lægst verð fæst"! 

Síðar segir: ,,íslenskt lambakjöt er eina íslenska matvaran með upprunavottun og sauðfjárrækt eina íslenska búgreinin sem hefur bannað notkun erfðabreytts fóðurs. Miðlun þessa skapar aukið virði hvers kyns afurða á öllum öðrum mörkuðum! Með notkun upprunamerkis íslensks lambakjöts og aðgreiningu með vísan í fullar upprunamerkingar er hægt að nýta tækifærin sem bjóðast. Tækifæri sem fljóta fram hjá verði verklagið áfram það sama og menn hafa vanist."

Og enn er hnykkt á því hve illa hafi verið staðið að markaðssetningunni til þessa og svo er að skilja, sem allt muni það nú standa til bóta, með nýjum mönnum við stjórnvölinn!

Hvað átt er við með ,,upprunavottun" er ekki gott að segja og tilvitnunin í bann  við notkun erfðabreytts fóðurs er ekki síður sérkennileg, því engin trygging er fyrir því að ekki geti slæðst erfðabreytt fóður í sauðfé. Eitt er að banna og annað að framfylgja banni og svo dæmi sé tekið, þá er skylda að smala fé að hausti, en eins og bæði neytendur og sauðfjárbændur vita, hefur gengið alla vega, að fá sauðfjárbændur til að sinna þeirri smölun.

En áfram með greinarskrif tvímenninganna: ,,[...] það er einungis á Íslandi sem lambakjöt hefur keppt í verði við hvíta kjötið samkvæmt úreltri aðferðafræði (svo!). Sú verðsamkeppni getur ekki gagnast bændum í neinni kjötgreinanna, en himinn og haf er á milli framleiðni og framleiðsluhraða greinanna auk fjölmargra annarra aðgreinandi þátta."

Og Jörðin fer hring um Sólina og Tunglið um Jörðina o.s.frv.!

Um þetta er það að segja að lambakjötið hefur keppt við ,,hvíta kjötið" á þann hátt að hið opinbera hefur greitt verð kindakjötsins að stórum hluta og að auki heimilað innflutning á svínakjöti og alifugla, undir því yfirskini að með þeim innflutningi fáist gjöfulir markaðir fyrir lambakjöt í ESB- löndum, - menn þurfa víst að vera einhverskonar ,,framsóknar" til að skilja þá hagfræði, en það er önnur saga!

Síðar í greininni er því haldið fram að upp sé runninn samkeppnistími við kindakjöt á íslenskum kjötmarkaði, því upplýst er, að hvorki meira né minna en 345 tonn af erlendu kjöti sé væntanlegt á markaðinn. 

Og fram hefur komið á öðrum stað að lítið sem ekkert bendir til þess að menn ætli að nýta sér heimild til innflutningsins.

Til marks um hve mikið magn þetta er á íslenskum kjötmarkaði, þá gæti hér verið um að ræða ca 1/15 hluta af skipsfarmi, sé miðað við þá farma sem ritari þessa pistils tók þátt í að flytja í grisjupokum og heilum skrokkum til Evrópu á sínum yngri árum, í íslenskri sláturtíð og farmarnir voru fleiri en einn og fleiri en tveir og stundum voru tvö frystiskip notuð til  flutninganna!  

Að virkja til gagns og framfara

Umræða um virkjanamál er bæði þörf og góð og slík umræða hefur farið fram á síðum Morgunblaðsins og Bændablaðsins síðustu daga. 

Í grein sem Elías Jónatansson orkubússtjóri Orkubús Vestfjarða ritar, veltir hann upp hugsanlegum virkjanakostum á Vestfjörðum og bendir á að: ,,Minnka má straum­leysi um 90% með 20-30 MW virkj­un í Vatns­dal"  og síðar segir Elías: ,,Nær­tæk­asta dæmið um slíka virkj­un er 20-30 MW virkj­un í Vatns­dal í Vatns­firði, en með til­komu virkj­un­ar­inn­ar sem er ein­ung­is í 20 km fjar­lægð frá Mjólkár­virkj­un gæti straum­leys­istil­fell­um hjá 90% Vest­f­irðinga fækkað um 90% og ol­íu­notk­un vegna vara­afls einnig minnkað um 90%."

Á Vestfjörðum er staðan sú, að rafmagn er flutt að stórum hluta um langa leið og varaafl er byggt á dieselstöðvum. Við lestur greinar Elíasar sést, að hægt er að breyta því fyrirkomulagi og tryggja betur orkuöryggi svæðisins með virkjunum innan svæðisins.

Efst til vinstri hér að ofan er mynd af frétt Morgunblaðsins um hvernig vætutíðin hefur bætt stöðu í miðlunarlónum Landsvirkjunar og ekki er útlit fyrir að skerða þurfi orkuafhendingu líkt og gera þurfti fyrir aðeins ári síðan. Í greininni í miðið er farið yfir hvort æskilegt sé að virkja með vindmyllum og niðurstaðan birtist í fyrirsögninni. Skúli Jóhannsson fer síðan yfir raforkumarkaðinn í fróðlegri grein sem er lengst til hægri.

Að varmadælur séu alvöru orkuöflun er ekki ný tíðindi fyrir þá sem reynt hafa og þar eru möguleikarnir miklir. Víða eru volgrur sem hægt er að vinda orku úr og víst væri hægt að nýta betur heita vatnið með því að ,,vinda" úr því orkuna sem eftir er, eftir að það hefur verið nýtt til upphitunar og annarra hluta s.s. í sundlaugar o.fl.

Til þess að það sé hægt þarf að vera aðgengileg raforka og enn er borð fyrir báru hvað öflun hennar varðar, þó hætt geti verið við, að vinstrigræningjar og fleiri einkavinir náttuúrunnar gætu verið óþægur ljár í þeim þúfnaskurði sem fara þarf fram til að nýta aflið sem felst í fallvötnunum.

Á myndinni sem er neðst til vinstri er umfjöllun Bændablaðsins um  erindi sem flutt var ,,á málþinginu Græn framtíð á degi landbúnaðarins 14. október."

Þar er sagt frá möguleikum sem eru til hitaorkuöflunar með varmadælum; möguleikum sem nýtast myndu bændum og öðrum vel. 

Sumir bændur eru reyndar þegar farnir að notfæra sér þessa möguleika og líklegt að þar verði talsverð aukning. 

Rétt er samt að benda á að til að knýja varmadælur þarf rafmagn og ef ekki er hægt að afla þess með nýtingu virkjanakosta vegna andstöðu vinstrigræningja allra flokka, þá verður lítið gert í málinu!

 

Þakkargjörðarsiðurinn

 Síðastu sólarhringana hefur upphafist nokkur, en ekki alls óvæntur jarmur á samfélagssíðunni Facebook.

Tilefnið er, að vegna innleiðingar á bandarískum sið hefur orðið til sú hefð hjá sumum íslenskum heimilum að snæða kalkúnakjöt í tilefni hátíðar sem er erlend að uppruna.

Siðurinn, sem er  bandarískur, gengur út á að í boði eru alls kyns tilboð í verslunum, en einnig, að fólk gerir vel við sig og þá meðal annars í mat og borðar þá svo dæmi sé tekið: kjöt af kalkúnum.

Sauðfjárbændur, með sinn ríkisrekna búskap og markaðssetningu á afurðum sínum, virðast sjá ofsjónum yfir þessu markaðstækifæri eina kalkúabúsins í landinu og hafa hafið söluherferð á kjöti af sauðkindum í tilefni hátíðarinnar.

Sá er m.a. munurinn á sauðfjárrækt og alifuglarækt að sú fyrrnefnda er ríkisrekin að stórum hluta.

Svo er að sjá sem markaðsfyrirtæki sauðfjárbænda sjái ofsjónum yfir því, að hugsanlega hafi alifuglabændur og þá einkum  Reykjabúið, sem hefur stundað kalkúnaræk um áratugi, gott forskot á kjötsölu af þessu tilefni.

Forskot sem endist eina helgi!

Á Visindavefnum er hægt að afla sér eftirfarandi upplýsinga um uppruna þessarar hátíðar og þar segir m.a. eftirfarandi:

,,Hann [þakkargjörðardagurinn] er einn af fáum hátíðisdögum þar í landi sem alfarið er upprunninn í Bandaríkjunum sjálfum."

Sagan er síðan útskýrð betur með eftirfarandi orðum:

,,Fyrsta þakkargjörðardaginn héldu enskir púrítanar, svonefndir pílagrímar, haustið 1621. Þeir höfðu í september árið áður hrökklast með skipinu Mayflower frá borginni Plymouth á Englandi að strönd Massachusettsflóa. Þar stofnuðu þeir nýlenduna Plymouth. Eftir harðan vetur en góða sumaruppskeru ákváðu pílagrímarnir að þakka Guði fyrir alla hans velgjörninga með þriggja daga hátíð. Þeir buðu innfæddum einnig að taka þátt í veislunni, en til matar voru einkum kalkúnar og villibráð."

Af þessu má sjá að siðurinn er bandarískur að uppruna og reyndar einn af frekar fáum slíkum og sem hefur verið að breiðast út og þar á meðal til Íslands.

Hvernig íslenskum sauðfjárbændum og sölufyrirtæki þeirra sem áður hét ,,Icelandic Lamb" (en núna eitthvað annað og íslenskara) og sem hælir búskaparháttum með sauðkindur með því að leggja áherslu á í kynningu sinni, að íslenskar kindur hafi ráfað frjálsar(?) um landið síðan árið 874, kemur til hugar að ráðast í markaðsherferð sem þessa er torvelt að skilja.

Hér verða ekki tíunduð dæmi úr því sem sagt hefur verið á samfélagsmiðlinum sem í upphafi var nefndur, að öðru leiti, en með eftirfarandi texta sem sauðfjárbóndi setti inn á umræðuþráð.

Þar sagði m.a. á þá leið og rétt er að taka fram að sá var að mæra sína sauðkind: 

...að ekki færu kalkúnar á beit um holt og móa og að ekki væri fiðrið af þeim nýtt til skjóls... og bætti við að hann: vildi fá vitrænar upplýsingar frá sér vitrari mönnum.

Óhætt mun að segja að umræðan og röksemdafærslan, getur farið út ,,um holt og móa" í vörninni fyrir frjálsu ráfi hinnar íslensku sauðkindar! 

Hin nýju hagfræðilögmál

 Kjarninn segir frá enn einni hækkun stýrivaxta.

Vextirnir eru orðnir 6% og sér ekki fyrir endann á hækkunum þeirra, eftir nýjustu aðgerðir í efnahagsþvingunum, gagnvart Rússlandi, sem lesa má um meðal annars í The Wall Street Journal. 

Skjáskot af frétt The Wall Street Journal

Þar er sagt frá því að fyrirhugað er að bæta verulega í, með því að setja á hámarksverð, á olíu frá Rússlandi, sem væntanlega dregur úr framboði á heimsmarkaði með tilheyrandi afleiðingum og sannast þar, að þó sárt bíti soltin lús, þá getur hún skaðast sjálf við bitið, einkum ef það er eitrað.

Samkvæmt því sem segir í WSJ, er ætlunin að G-7 ríkin, ESB og Ástralía, banni þjónustu vegna sendinga á rússneskri olíu nema nema hún sé seld undir 70 bandaríkjadollurum (tunnan?), og gera verður ráð fyrir að þá sé átt við að salan fari fram á yfirráðasvæði hins samstæða hóps sem að þessu stendur.

Allt er þetta í lausu loft ennþá en eins víst er, að svo geti farið að olíuverð hækki í þeim löndum sem aðild eiga að umræddu samkomulagi, en lækki mögulega í löndunum sem halda áfram að kaupa olíu frá Rússlandi.

 Einnig gæti svo farið að lögmál hins frjálsa markaðar nái yfirhöndinni og menn ákveði bara að virða þetta að vettugi, þannig að niðurstaðan verði sem um storm í vatnsglasi sé að ræða.

Stríðið í Úkraínu er ástæðan fyrir þessum sérkennilegu vangaveltum, en í því stríði er nýjast að Biden mun hafa muldrað því út úr sér að eldflaugin sem skotið var á Pólland fyrir nokkrum dögum, hafi verið úkraínsk og skotið óvart! 

Þeir eru til sem efast um að svo hafi verið og telja að allt eins geti verið að flauginni hafi verið skotið á Pólland af Úkraínum í tilraun til að láta líta svo út sem Rússar hefðu verið gerendur í von um að þá myndi NATO dragast inn í átökin. Pólland er jú í NATO og að ráðast á það land jafngildir árás á NATO ríkin öll, það er að segja, nema að árásin komi frá Úkraínu!

Eins og vandræðin séu ekki næg, þá blasa verkföll við í olíuiðnaðinum og er þá ekki allt talið og hægt er að að lesa um og sjá  óróann sem er á olíumarkaðnum í umfjöllun Zerohedge. 

Það verður að vonum spurt að leikslokum í þessu öllu og ætli lögmál hins frjálsa markaðar verði ekki ofan á að lokum?

Til gamans má geta þess í lokin þó sárgrætilegt sé, að íslensku Bændasamtökin hafa orðið áhyggjur af því að bændur geti átt það til að selja jarðir sínar of dýrt! 

Eins og við flest vitum, er framleitt umtalsvert meira af lambakjöti en markaður er fyrir í landinu og hefur það sem frameitt er umfram íslenskan markað, verið flutt úr landi og selt þar fyrir lítið en mismunurinn síðan greiddur bændum úr ríkissjóði. 

Nú hyggjast menn bæta úr þessu með nýrri gerð af vistarböndum sem útfært er þannig að sett skuli einhverskonar verðþak á jarðir til að hindra að bændur geti forðað sér yfir í aðra atvinnu með því að selja jarðir sínar. 

Nánari útfærsla bíður seinni tíma og verður fróðlegt að sjá hver niðurstaðan verður. 

En víst er að hér er um eina sérkennilegustu hagsmunagæslu að ræða sem um getur!

Umhverfishittingur, sprengjuregn og önnur óáran

 

 Í Morgunblaði dagsins (21.11.2022) eru þrjár fréttir sem vekja athygli. Sú fyrsta er frásögn að því sem kallað er ,,loftslagsráðstefna" og sem fram fór í Egyptalandi og sem var hinn besti hittingur, fyrir þau sem nutu þar dagpeninga og huggulegheita. 

Öll eru þau væntanlega sæl og kát að stefnunni lokinni; tilbúin að segja fyrir um hvernig bæta megi heiminn og njóta tilverunnar.

Í þeirri næstu er sagt frá sprengjuregni sem Úkraínar varpa á Zaporizhzhia kjarnorkuverið og sem heimsbyggðinni er orðið nokkuð kunnugt. Lítið var samt um það talað,  áður en Úkraínarnir tóku upp á því að reyna sem þeir geta að valda öðru Chernobyl- slysi.

Hvað þeim gengur til með því er ekki gott að segja, en heiftin er mikil og heitingarnar líka. Ekki má heldur gleyma því að þetta er það sem þeir hafa verið að gera undanfarin ár á Donbass svæðinu; ráðast á, sprengja og skemma og myrða. Og sá ,,skotgrafarhernaður" gat ekki endað nema á tvo vegu: Annað hvort létu Rússar þetta yfir ganga til eilífðarnóns, eða gripu til örþrifaráða og sem öllum er nú kunnugt varð það síðarnefnda fyrir valinu. 

Hvernig þessum hildarleik lýkur er ekki gott að segja, en kjarnorkuógnin vofir yfir bæði í formi kjarnorkuvera, svo sem í Zaporizhzhia, en einnig getur svo farið að gripið verði til kjarnorkuvopna af einhverju tagi. 

Nema menn hafi vit til að setjast niður og stemma á að ósi; ræða sig niður á ásættanlega lausn og ljúka hernaðinum.

Hernaður leysir sjaldnast málin til lengri tíma litið, en kostar ómældar eyðileggingar af ýmsu tagi, svo ekki sé nú minnst á mannfallið og hörmungar því tengdu, sem setjast að í fólki og tekur jafnvel kynslóðir að jafna.

Löndin sem átt hefur að siða til með hernaðaríhlutun, á ævi þess sem þetta ritar, eru orðin fleiri en talin verði á fingrum og þar sleppur nær enginn heimshluti.

Úkraínar eyddu um átta árum í að koma íbúunum á Donbass svæðinu í skilning um að þeir ættu að teljast til Úkraínu og teljast þar með Úkraínar og það gekk ekki, hvorki með góðu né illu.

Nú er það illa í gangi og héruðin sem um ræðir eru enn fjær því en áður að geta talist til Úkraínu, en ef til vill mun niðurstaðan verða sú að náttúruleg landamæri fari eftir Dnjepr!

Þar er samt einn annmarki á, því höfuðborg Úkraínu stendur við það sama fljót, og gera má ráð fyrir að mönnum þyki það ekki sérlega vel heppnuð staðsetning! 

Og þó halda megi því fram að fljótið sé heppileg markalína milli landanna, er nokkuð víst að Úkraínar myndu seint fallast á slíka niðurstöðu. Niðurstöðu sem í raun þýddi að flytja þyrfti höfuðborgina langar leiðir til vesturs!

_ _ _

Auk þessa sem hér var talið rakst bloggari á varnargrein lögfræðings sem telur söluna á Íslandsbanka í flesta staði ef ekki alla, vel lukkaðan gjörning. 

Verði það niðurstaðan að svo sé, má reikna með að sameiginlegar eigur þjóðarinnar verði ,,seldar“ vildarmönnum svo hratt sem mögulegt er og til þess séð að þær falli sem allra flestar í ,,réttar“ hendur og náttúrulega fyrir sem allra minnst! 

Hvernig það kemur til með að gerast verðum við að láta okkur nægja það eitt, að horfa á og fylgjast með, enda eins og allir vita, ekkert vit í ,,almenningi“!

Í lokin er svo fésbókarfærsla sem að mati þess sem þetta ritar er þess eðlis að betur hefði verið sleppt.

Flettir Framsóknarflokkurinn ekki dagatalinu?

Samsett mynd búin til úr myndum sem fylgdu grein Kjarnans.

Hér er sagt frá því í vefritinu Kjarnanum, að formaður Samfylkingarinnar hafi spurt menningar og viðskiptaráðherra að því hvort engar reglur væru um afstöðu ,,innan ríkisstjórnarinnar" varðandi skýrsluna um söluna á Íslandsbanka.

Kristrún taldi skýrsluna vera sláandi áfellisdóm um hvernig Bankasýslan og fjármálaráðherra hefðu komið að málinu.

Og sagði hún m.a. ,,Þau eru sigri hrós­andi yfir því að Rík­is­end­ur­skoð­andi noti ekki orðið lög­brot í skýrsl­unni, þótt það hafi aldrei verið hlut­verk Rík­is­end­ur­skoð­anda að leika dóm­ara og kveða á um sekt eða sýkn­u.“

Kristrún sagði: ,,fjármálaráðherra hefði tekið ­stóra ákvörðun um tug millj­arða króna hags­muni íslenskra skatt­greið­enda með bundið fyrir augum án þess að afla full­nægj­andi gagna og leggja mat á þau. [...] Snýst þetta allt um per­són­ur, og ráð­herra­stóla og póli­tíska leiki fremur en traust til emb­ætta og stofn­ana sem hér eru und­ir?“ 

Þegar hér var komið sögu var komið að Lilju Dögg Alfreðsdóttur að veita andsvör samkvæmt því sem segir í Kjarnanum og hún svaraði því til að: ,,það er sann­ar­lega ekki póli­tískur leikur að koma með 600 millj­arða inn í rík­is­sjóð á sínum tíma í formi stöð­ug­leika­fram­laga. Það er ekki póli­tískur leikur að setja á fjár­magns­höft til að tryggja hags­muni Íslands. Það er ekki póli­tískur leikur að segja nei við Ices­a­ve. Það sem við höfum verið að gera á síð­ustu átta árum er að tryggja hags­muni Íslands.“ 

Og bætti því við að hún fullyrti að ef ekki hefðu verið núverandi flokkar í stjórn ,, þá hefði þetta aldrei tek­ist".

Hvernig hægt er að fullyrða nokkuð eins og þetta er erfitt að segja til um, en hitt er nánast víst, að ekki hefði verið hægt að búa til umdeilanlegra ferli um söluna á þessum hlut í bankanum.

Rétt er að taka fram að þegar hér var komið var Lilja búin að blanda Icesave málinu gamla inn í umræðuna með því að halda því fram að það hafi ekki verið pólitískur leikur að segja nei við Icesave.

Kristrún svaraði þessu og sagðist ekki sjá annað en að það væri póltískur leikur að ræða Icesave málið í þessu sambandi og sagði orðrétt eftir því sem segir í Kjarnanum ,,Það er öll þjóðin að fylgj­ast [...] með hvernig þið bregð­ist við verk­lagi í þessu ferli og [...] farið að ræða um Ices­ave í þessu sam­hengi? Skiptir engu máli hvernig hlut­irnir eru gerð­ir? Það er það sem þjóðin vill vita.“

Og hitti naglann beint á höfuðið, því það er það sem þjóðin vill vita. Icesave er liðin tíð fyrir löngu síðan og allar skuldirnar sem Landsbankinn gamli skuldaði þar eru greiddar með eigum bankans eins og reiknað hafði verið með að myndi gerast.

Síðasta setningin í frásögn Kjarnans segir það sem segja þarf um Icesave málið:

,,Í jan­úar 2016 fékk slitabú Lands­­bank­ans und­an­þágu frá Seðla­­banka Íslands­ frá fjár­­­magns­höft­um til að greiða síð­ustu greiðsl­una [til] Hollands og Bret­lands og þar með Ices­a­ve-skuld­ina að fullu."

Niðurstaðan er: 

Framsóknarflokkurinn hefur slegið slöku við að fletta dagatalinu.

Surtsey - grein eftir Gróu Valgerði Ingimundardóttur

Þeir sem áhuga hafa á jarðsögu Íslands og landnámi lífs á nýrri eyju sem kom upp úr hafinu fyrir sunnan landið fyrir nokkrum áratugum, geta aflað sér fróðleiks með lestri þess sem hér fylgir í tengli.

,,ABSTRACT 

Surtsey island was formed in a volcanic eruption south of Iceland in 1963 – 1967 and has since then been protected and monitored by scientists. It is the youngest island in the Vestmannaeyjar archipelago. The archipelago is of volcanic origin, but the other islands are ca. 5 000 to 40 000 yrs old. The first two moss species were found on Surtsey as early as 1967 and several new bryophyte species were discovered every year until 1973 when regular sampling ended. Systematic bryophyte inventories in a grid of 100 m × 100 m quadrats were made in 1970 – 1972 and 2008. Here we report results from an inventory in 2018, when the same quadrats of the grid system as in 2008 were searched for bryophytes. In addition, we surveyed the bryophyte flora of Elliðaey – a ca. 5 000 yrs old island at the more sheltered north-eastern end of the archipelago. On Surtsey, distributional expansion and contraction of earlier colonists was revealed as well as presence of new colonists. Total number of taxa increased from 43 to 59 between 2008 and 2018. The average species richness increased from 4.5 taxa/quadrat in 2008 to 6.6 taxa/quadrat in 2018 (empty quadrats omitted): 32 quadrats showed an increase in species richness; three quadrats showed no change; ten quadrats showed a slight decrease of 1 – 2 taxa, while one quadrat showed a considerable decrease of 7 taxa – that quadrat was within the lush grassland of the gull colony where bryophytes were outcompeted by the graminoids. Quadrats with the strongest increase in species richness were also within areas affected by seabirds but had not been as overgrown with grassland. On Elliðaey, the predominant habitat was grassland, like the one at the centre of the gull colony on Surtsey. On the island, we registered 22 taxa; 13 were also found on Surtsey in 2018, 4 have been found on Surtsey in earlier surveys and 4 species have never been found on Surtsey. We predict the species richness on Surtsey will continue to grow but level off before starting to decrease as the lava fields disappear and grassland becomes more dominant. Continued monitoring, without long breaks, is essential to evaluate how fast the bryophyte vegetation develops in the years to come."

 ,,INTRODUCTION The island Surtsey (63° N, 20° W), was formed in an undersea volcanic eruption, of a kind later known as a Surtseyan eruption. The eruption started in November 1963 (Thorarinsson 1965) and lasted till June 1967. Surtsey belongs to the Vestmannaeyjar archipelago, 7 – 33 km off the south coast of Iceland (Fig. 1) (Magnússon et al. 2009). The archipelago is of a volcanic origin but up until the Surtsey eruption, it had been dormant for about 5 000 years (Sigurðsson & Jakobsson 2009). Surtsey therefore provides a unique opportunity to document the primary succession of an island in this archipelago, while the older islands in the system provide a comparison, separated in time. They give an indication of what will become of Surtsey, and its biota, in the distant future. While Heimaey (13.4 km2 ) is the largest island in the archipelago, and the only inhabited one, Surtsey is at the present the second largest at 1.2 km2 in 2019 (Óskarsson et al. 2020) and Elliðaey the third largest at 0.5 km2 (Magnússon et al. 2014). [...]"

Greinina í heild sinni má finna á eftirfarandi slóð: 

https://surtsey.is/wp-content/uploads/2022/11/Surtsey-2022_15_6_Bryophytes-of-Surtsey-Iceland_61-87.pdf

Eldurinn sem þarf að slökkva

 

Hér að ofan eru myndir af fréttum rússnesku fréttastofunnar TASS.

Þar má sjá að menn eru að hugleiða hvort ekki sé kominn tími til að ljúka ófriðnum sem er búinn að vera á milli Úkraínu og Rússlands síðastliðin ár og sem komst á nýtt og ógnvænlegra stig fyrir nokkrum mánuðum.

Í nær öllum fréttatímum heyrum við og sjáum eyðilegginguna, fréttum af látnu og sköðuðu fólki, bæði hermönnum og almennum borgurum. 

Og eins og sjá má og heyra eru Rússar tilbúnir til að ganga til samninga, eða réttara sagt, búnir að opna á möguleika á samningaviðræðum.

Til að semja þarf tvo til segir íslenskt máltæki. Hér þarf því meira til en það fyrsta er, að Rússar og Úkraínar átti sig á að komið er nóg af hernaði í bili og kominn sé tími til að ræða málin, ræða það sem ekki hefur verið rætt í áraraðir, en löngu er kominn tími til að ræða.

Og hefði betur verið gert fyrr. 

Erjur hafa verið milli sjálfstjórnarsvæðanna Donetsk og Luhansk og Úkraína um margra ára skeið og þær erjur hafa ekki verið ræddar, né svo mikið sem viðurkenndar, af hálfu þeirra sem að þeim hafa staðið, þ.e. Úkraína. 

Spurning er um hvort um var að ræða öfl sem fóru sínu fram án vitneskju og stuðnings úkraínskra yfirvalda, eða hvort um var að ræða sveitir sem voru undir beinu eða óbeinu valdi stjórnvalda.

Spurningu um það þarf að svara á hreinskilinn hátt og að því svari fengnu: Að vinna úr málinu og leita lausna.

Ekkert af þessu vill forseti Úkraínu, og gera verður ráð fyrir að hann tali fyrir úkraínsk ,,stjórnvöld" hver sem þau eru. 

Eru það innlend öfl sem teljast stjórna landinu, eða eru það erlend öfl sem gera það?

Okkur hefur verið talin trú um, að NATO væri varnarbandalag vestrænna þjóða, en nú vitum við betur, því bandalagið teygir sig mun lengra en það. Við vissum það fyrr hve loðið og teygjanlegt það þjóðasamstarf er. Reyndar má setja fram spurningu um hvort um  samstarf sé að ræða. 

Við sáum að ekki var spurt um rétt eða rangt þegar ráðist var inn í Írak á upplognum forsendum. 

Það má líka setja fram spurningar um hvort loftárásirnar á Serbíu hafi ekki verið stríðsglæpur og vel má gera það, án þess að réttlæta voðaverkin sem þar voru unnin.

Úkraína er ekki í NATO, en bandalagið hefur aflað landinu vopna af fjölbreyttu tagi og ekki má gleyma hlut Evrópusambandsins sem kynnt hefur verið sem viðskiptabandalag en sannað sig á síðustu mánuðum að vera hernaðarafl.

_ _ _

Við sem höfum talið að Ísland ætti að ganga inn í ESB verðum að skoða hug okkar um það hvort við viljum að landið gangi inn í viðskiptabandalag sem í raun er einnig hernaðarbandalag?

Sá sem þetta ritar hefur gert upp hug sinn og telur best að Ísland haldi sig fyrir utan félagsskapinn sem greinilega hefur siglt undir fölsku flaggi. 

Ísland er í NATO og það ætti að duga landi og þjóð hvað þá hluti varðar, auk þess sem í gildi er varnarsamningur við Bandaríkin.

 

Góður staður til að vera á?

,,Það sem ég sá var mjög ráðvillt og brotin fjölskylda. Það var vonleysi og þreyta í loftinu því þetta eru ofboðslega erfiðar aðstæður. Annar drengurinn er með vöðvarýrnunarsjúkdóm sem bindur hann við hjólastól og þarf aðhlynningu sem hann fær ekki í Grikklandi. Íslenska ríkið gat ekki sýnt kærleika með því að bjóða honum og fjölskyldunni áframhaldandi dvöl,[..]" 

Frásögnin hér að ofan er höfð eftir Ólöfu Salmon Guðmundsdóttur, meðstjórnanda í Amnesty á Íslandi, en hún hitti fólkið sem um er rætt og eins og margir vita var það flutt nauðugt frá Íslandi til Aþenu fyrir nokkrum dögum. Fólkið er frá Írak. 

Lögreglan virðist hafa setið fyrir tveimur ungum konum er þær voru á leið heim úr Fjölbrautarskólanum við Ármúla og bróður þeirra sem bundinn er við hjólastól var tekinn líka.

Móðirin er 47 ára, en faðirinn var myrtur árið 2017 og eins og hver maður sér þá eru aðstæður þessa fólks alls ekki góðar og versnuðu enn, eftir að íslenskir ráðamenn komu því svo fyrir að því var vísað á götuna í Grikklandi. 

Vitanlega getur Ísland ekki tekið við endalausum straumi af flóttamönnum. Samt virðist sem mikið sé hægt að gera ef vilji er fyrir hendi, sé tekið mið af hve vel hefur gengið að taka við úkraínsku fólki og gæludýrum þess. Sannast þar að vilji er allt sem þarf, í þessu sem svo mörgu.

Að undanförnu höfum við horft uppá hvernig fólk er flokkað eftir uppruna en ekki aðstæðum þess, þegar tekin er afstaða til þess hvort veita skuli því hæli.

Tekið er vel á móti Úkraínum (og frægum skákmeistara), en ekki vel á móti ýmsum öðrum sem eru að leita að skjóli.

Eðlilegt er að spyrja, eftir hverju sé farið?

Hvers vegna er ekki hægt að taka á móti fólkinu sem hér var rætt um í upphafi, þ.e. fólkinu sem vísað var til Grikklands á dögunum?

Og hvert var rússneska parinu vísað sem sótti um að fá að vera hjá okkur, vegna þess að það óttaðist um sinn hag, í landi sínu?

Því var trúlega ekki vísað eitt eða neitt og látið sjá um sig sjálft. Vonandi er að það finni sér stað til að vera á og þar sem það nýtur einhverrar verndar.

Skömmin vegna afgreiðslu þeirra og fleiri og almennrar mismununar situr eftir hjá þeim sem telja sig vera að stjórna landinu okkar, eftir vafasaman sigur í kosningum.

Maðurinn á myndinni hér að neðan fór til Grikklands og komst að því að þar er allt í besta lagi, varðandi aðbúnað flóttamanna og ef rétt er, þá sannar það að margt gott er hægt að gera þó verkefnið sé í fljótu bragði að sjá erfitt og allt að því óleysanlegt. 

Annar möguleiki er að maðurinn hafi séð það sem hann vildi sjá og sé að segja okkur frá niðurstöðum sem byggjast á ályktunum sem urðu til með þeirri aðferð.

  

Pólitík í tómarúmi og flokkurinn sem ekki kemur við sögu

Mynd sem fylgir frásögn Morgunblaðsins

 Þorsteinn Pálsson​ bendir á margt í pistli sínum í Fréttablaðinu í dag (10.11.2022).

Hann nefnir VG og Sjálfstæðisflokkinn nokkrum sinnum og víkur að fyrirhuguðum orkuskiptum, en til að þau náist fram þarf að tvöfalda orkuöflunina til að ,,markmið" stjórnarsáttmálans náist. 

Finnst einhverjum líklegt að það gangi fram?

Margt fleira kemur við sögu, en athygli vekur að Framsóknarflokkurinn er nánast ekki nefndur til sögunnar nema þar sem segir: 

,,Hlutleysi milli VG og Sjálfstæðisflokks hentar Framsókn vel."!

Og þannig er það Framsóknarflokkurinn dinglar með í stjórninni og lætur hinum flokkunum tveimur um að hringsnúast í leit að stefnunni og markmiðunum.

Gott er samt til þess að vita að þjóðin er í færum, til að senda tugi fulltrúa til að spjalla um loftslagsmálin í hitakófi Egyptalands.

Það er ekki aðeins fulltrúafjöldinn sem hleypur á tugum, því milljónatugirnir sem þjóðin þarf að leggja út fyrir ferðalagið eru líka margir.

Svo vitnað sé í frásögn Morgunblaðsins af málinu þá nemur: 

,,Kostnaðurinn við þátttökuna [...] um 50 milljónum".

Vonandi verður þetta huggulegt partý og enginn þarf að efast um að heiminum verði bjargað!

Góðar flóttamannabúðir til að búa í og það sem Bulgakov hefði ekki getað spunnið upp.

Myndin er skjáskot af vef Kjarnans

Vefritið Kjarninn segir frá ræðu þingmanns og guðfræðings, sem breyttist úr Framsóknarmanni í Miðflokksmann og sem bauð sig síðan fram fyrir þann flokk, til að geta breyst í Sjálfstæðismann að loknum kosningum.

Þingmaðurinn hefur kynnt sér fleira en íslenska stjórnmálaflokka og fram kemur m.a. eftirfarandi í frásögn Kjarnans:

Birgir Þórarinsson hefur brugðið sér til Grikklands til að kynna sér flóttamannabúðir og komst þá að því, að þær eru bara alveg ágætar og að ,,ekkert [er] að því að senda fólk til Grikklands", því eftir að hann skoðaði ,,þessar" flóttamannabúðir í Grikklandi segir Birgir að hann sé þess fullviss að:

 ,,[...] Þeir aðilar sem þar eru og búa í þessum flótta­manna­búðum búa við mann­sæm­andi aðstæður að [hans] mati. Auk þess er sér­stak­lega gert ráð fyrir því að þar sé fatlað fólk,“ segir Birgir samkvæmt því sem Kjarninn hefur eftir honum úr þingræðunni.

Hvaða skoðun Birgir hafi á því að senda fólk til Grikklands til að búa á götunni, né hvernig það samræmist kristilegu siðgæði að ætla því slíka búskaparhætti, kemur ekki fram. En vitað er að fólkið sem flutt var frá Íslandi með leiguflugvél var ekki svo heppið að lenda í hinum ,,mannsæmandi" flóttamannabúðum.

Ekki kemur fram hvað hvaða mat Birgir Þórarinsson guðfræðingur leggur á um það hvernig, það fólk sem bundið er við hjólastól og ekki er svo lukkulega vel sett í tilverunni að fá vist í ,,ágætum" grískum flóttamannabúðum, heldur verði að búa á götunni, muni ganga að lifa lífinu.

En vonandi hefur Birgir gengið úr skugga um að göturnar séu vel sópaðar og þvegnar og hlýlegar og mjúkar til að sofa á.

Birgir er guðfræðingur frá Háskóla Íslands.

Bjarni, Jón og ,,séra Jón"

Á blaðsíðunni ,,Skoðun" í Fréttablaðinu 8.11.2022 kennir fjögurra grasa, ef svo má segja. 

Fyrst er þar að telja grein eftir ritstjórann Sigmund Erni Rúnarsson þar sem hann fjallar um Landsfund Sjálfstæðisflokksins og niðurstöðu þeirrar samkomu.

Sigmundur minnir á að sitjandi formaður flokksins nýtur ekki nema 40% fylgis landsfundarfulltrúanna og segir:

 ,,Varla telst það vera meira en varnarsigur þegar í ljós kemur að sitjandi formaður Sjálfstæðisflokksins til rösklega þrettán ára reynist ekki njóta stuðnings 40 prósenta af forystumönnum flokksins á æðstu samkomu hans".

Fer hann síðan yfir hvernig þessi hreyfing hægrimanna hafi verið að missa fylgi í Borgarstjórn byggi tilveru sína í ríkisstjórn á að Vinstri grænir fari þar með forystu og haldi um taumana í stjórninni. Eftirfarandi texti ritstjórans er nokkuð góð lýsing á stöðunni sem Sjálfstæðisflokkurinn er í:

,,Það er svo út af fyrir sig ein­stakt í sögu Sjálf­stæðis­flokksins að nú­verandi for­maður hans hafi ekki setið nema ellefu mánuði á stóli for­sætis­ráð­herra í allan þennan tíma – bráðum í hálfan annan ára­tug – og er lík­lega eini for­sætis­ráð­herrann í sögu þjóðarinnar sem ekki hefur náð að flytja þjóðinni ára­móta­á­varp sitt á valda­stóli. Þetta er al­ger­lega úr takti við alla fyrir­rennara hans sem gengu svo að segja að því vísu að taka við valda­taumunum og leiða ríkis­stjórnir eftir hverjar kosningarnar af öðrum."

Framsóknarflokkurinn kemur ekki við sögu í greininni, enda enginn landsfundur á þeim bæ til umræðu og verður trúlega ekki talinn umræðuverður þegar hann verður haldinn. Líklegt er samt að hann verði haldinn einhvern tíma. Því til þess eru hrútarnir skornir á þeim bæ, að menn hittist og jarmi sig saman.

Mynd Sigmundar teiknara, sem er til hægri við við grein Sigmundar ritstjóra, þar sem greina má Bjarna formann við alkunnar matreiðslukúnstir (sem undirritaður hélt reyndar að væru bundnar við kökugerð!) undirstrikar stöðu Flokksins sem einu sinni var með stóru effi.

Neðarlega og til hægri (hvað annað!) er svo grein eftir þær fóstsystur Katrínu Jakobsdóttur og  Þórdísi Kolbrúnu Reykfjörð Gylfadóttur, þar sem þær segja frá því að:

 ,,Í gær tilkynntu ríkisstjórnir Írlands og Íslands á fundi í Strassborg að það kæmi í hlut Íslands að efna til leiðtogafundar Evrópuráðsins í Reykjavík í maí 2023, í lok formennskunnar. Í tæplega 75 ára sögu ráðsins hefur aðeins þrívegis verið haldinn leiðtogafundur. Innrásin í Úkraínu verður þar í brennidepli og í samhengi hennar mikilvægi þess að aðildarríkin verji sameiginleg gildi stofnunarinnar. Fundurinn verður umfangsmesti alþjóðlegi fundur sem fram hefur farið á Íslandi." 

Síðar segja þær frá því að veturinn komi til með að verða erfiður vegna ,,innrásar Rússlands í Úkraínu" og verður ritara þá hugsað til þess hvernig ríkisstjórnin sem þær stöllur sitja í, hefur tekið á málum fólks sem er á flótta, undan styrjöldum í Úkraínu, en einnig öðrum löndum.

Við höfum getað fylgst með því að undanförnu þegar flóttafólk hefur verið flutt með brauki, bramli og ofbeldi úr landi og þegar rússnesku pari, sem ekki á von á góðu ef það fer til heimalandsins Rússlands, er neitað um vist þó kunnugt sé það á Íslandi og nær engar sérstakar líkur séu á að búseta þess í landinu myndi ríða íslensku þjóðinni á slig.

Bandarískur maður sem unnið hafði sér heimsmeistaratitil í skák og sem var orðinn einskonar flóttamaður frá landi sínu var sóttur til Japan fyrir nokkrum árum og veittur íslenskur ríkisborgararéttur hratt og fljótt. 

Um það var almenn sátt.

Úkraínar sem eru að flýja land sitt,  fá blessunarlega heimild til að vera í landinu okkar þar til um hægist og er það góð breyting frá því sem áður var.

En að rússneskt par sem er í svipaðri stöðu, fái vist í landinu okkar kemur ekki til greina að mati þeirra sem með þau mál fara!

 

Landbúnaður í spretthópslausnum

 

Landbúnaðarráðherra var á ráðstefnu í París ,,sem haldinn var í vikunni".

Þar mun margt hafa verið spjallað og loftslagsmálin voru víst ofarlega á baugi og svo var um fleira.

Því fram kemur að menn voru að velta því fyrir sér hvernig fara ætti að því að framleiða meiri mat fyrir sífellt fleira fólk og jafnframt, tryggja þeim sem framleiðsluna stunda viðunandi afkomu.

Ráðherra málaflokksins varð margs fróðari á ráðstefnunni og var upplýstur um margt mikilvægt og kom heim með skýra sýn á hvernig takast skal á við landbúnaðarmálin!

Fyrir nokkrum mánuðum bjó ráðherrann til svokallaðan ,,Spretthóp" úr nokkrum einstaklingum til að leysa vanda sem skapaðist hjá bændum vegna stríðsins í Úkraínu.

Stríðið olli sem kunnugt er, truflunum á aðfangaflutningum til bænda, auk þess sem áburður, fóðurvara, vélar og flest sem nauðsynlegt er til matvælaframleiðslu hækkaði stórlega í verði.

Hópurinn stóð undir nafni og kom saman fljótt og örugglega og komst að því að vandi bænda vegna þessara atburða væri mikill og bráður og því yrði að bregðast við og leysa hann í einum harða ,,spretti"!

Bráðastur var vandi sauðfjárbænda að mati hópsins líkt og búast mátti við - því þar er málið næst ríkissjóði.

Við því var brugðist snarlega og kindakjötið hækkað um tugi prósenta svo sem neytendur hafa komist að og lesa má um í Bændablaðinu.

Rétt er þó að taka fram að hækkun verðsins var gerð af afurðastöðvum bændanna sjálfra, því spretthópurinn var og er enn: í startholunum og kannski rúmlega það. 

Aðrar búgreinar, nema ef vera kynni kúabúskapurinn bíða enn eftir úrlausn sinna mála.

Eins og flestir vita og landbúnaðarráðherra líka, þá bitna hækkanir á aðföngum á nautgripa, svínarækt, alifuglarækt og garðrækt, en sauðfjárræktin tók hækkunina einna fyrst út í hækkuðu verði á áburði.

Nautgriparækt til kjötframleiðslu dróst snögglega saman og sem dæmi um það má taka, að ekki er lengur grundvöllur fyrir eldi nautkálfa af mjólkurkúakyni til kjötframleiðslu og var því snarlega hætt á mörgum búum, ef ekki öllum.

Gera má ráð fyrir að við séum í því efni komin á þann stað sem áður var, að nautkálfar sem koma í heiminn frá mjólkurkúastofninum, fari langflestir strax í sláturhúsin, í stað þess að vera aldir upp í sláturstærð.

Verður ritara þessa pistils þá hugsað til þess þegar hann spurði matreiðslumeistara á flutningaskipi, sem var í Ameríkusiglingum fyrir nokkrum áratugum að því, hvaða nautakjöt hann teldi best?

Það stóð ekki á svarinu: Íslenskt, því það er fíngerðast og mýkst!

Nú hefur sem sé dregið stórlega úr framleiðslu á því kjöti og óvíst um hvenær og hvort hún mun komast í sama horf og áður.

Það tekur nefnilega langan tíma að ala upp naut og þó byrjað yrði á eldi að nýju á næstu vikum, mun líða a.m.k. ár og helst tvö ár, þar til kjöt af þeirri framleiðslu kemur á markaðinn.

Alifugla og svínabúskapurinn urðu eins og aðrar greinar, fyrir skaða vegna hækkana á aðföngum sem enn hefur ekki þótt ástæða til að bæta, með öðru en orðum um að það verði gert ef til vill og kannski og einhvertíma, en hvort við það verður staðið veit víst enginn.

Fari hins vegar svo að framleiðslan detti niður, er lausnin handan við hornið því alltaf má náttúrulega flytja inn!

Það er að segja, ef útlendingarnir verða aflögufærir og ef sú leið verður farin, má líka flytja inn kjöt af íslenska nautgripastofninum, er það ekki annars?

Það verður: ,,Landbúnaður til framtíðar"!

Að gera gagn í stað ógagns

 

Það er og hefur lengi verið ófriður í Úkraínu, sem þarf víst ekki að segja neinum.

Um það skrifar Ámundi Loftson fyrrverandi bóndi og sjómaður ágæta grein í Morgunblaðið 3/11 sl. og vekur athygli á því sem við blasir en enginn gerir neitt með, að:

,,Íslend­ing­ar eru herlaus þjóð sem lengst af hef­ur talið sig hlut­lausa þegar kem­ur að hernaðarbrölti. Nú hef­ur þó orðið breyt­ing þar á. Ráðamenn á Íslandi hafa nú skipað sér í raðir stríðsæs­inga­manna sem hrópa á sig­ur með eyðilegg­ing­ar- og dráp­stól­um."

Og:

,,Orðið er það eina vopn sem sigrað get­ur í deil­um og átök­um. Viðskipti, sam­vinna og víðtækt sam­neyti á öll­um sviðum er ör­ugg­asta trygg­ing fyr­ir friði sem til er. Ein­angr­un og víg­væðing er jafn ör­ugg ávís­un á hið gagn­stæða."

Og síðar:

,,Með fundi æðstu manna mestu stór­velda heims sem hald­inn var á Íslandi 1986 mörkuðu Íslend­ing­ar sér sér­stöðu í sátta- og friðar­mál­um. Þá buðu þeir fund­arstað sem var þeg­inn. [...] Augu heims­ins beind­ust að Íslandi. Íslend­ing­ar voru komn­ir á kortið í friðar­mál­um heims­ins."

Íslenskir ráðamenn ættu að lesa þessa grein í heild sinni, tileinka sér boðskap hennar og gera síðan gagn í stað ógagns.

Vopnin inn og út og síðan út um allt!

Mynd úr The Zerohedge

Í vefritinu Zerohedge er sagt frá ferðum vopna sem send eru til Úkraínu af NATO þjóðunum. Í ljós kemur að ekki er á vísan að róa um hvar þau lenda og svo mikið er víst, að hluta af þeim er smyglað úr landi og m.a. til Finnlands.

Haft er eftir Christer Ahlgren hjá lögreglunni í Finnlandi að þar séu þeir að sjá þessi vopn:

“We are seeing signs that these weapons are already in Finland, (…) and we have already seen signs that weapons delivered to Ukraine have been found in Finland,” Ahlgren says.

Þá segir þar að kollegar þeirra hafi sé hið sama vítt um Evrópu og þar á meðal flaugar frá Úkraínu, sem ætlaðar eru til að beita gegn skriðdrekum.

Þá segir: 

,,Óttast er að Javelin skriðdrekaeldflaugin geti einnig hafa ratað í hendur glæpamanna í Evrópu. Eldflaugin stuðlaði að farsælli vörn Úkraínumanna á fyrstu stigum stríðsins, og sem Bandaríkin og Bretland hafa útvegað Úkraínu mikið af. Flaugin hefur að sögn, sést boðin til sölu á undirheimavef í sumar, en ekkert staðfest tilfelli er um að vopnið hafi verið notað í árás utan Úkraínu."

Menn telja sig hafa vissu fyrir að til smyglsins hafi verið farið um hafnir en ekki flugvelli og vitað er um úkraínska flóttamenn sem greitt hafa fyrir flutning yfir landamærin með vopnum en ekki peningum.

Niðurlagsorð frásagnarinnar eru:

,,„Úkraína hefur fengið gríðarlega mikið af vopnum, og það er gott, en við munum eiga við þessi vopn í áratugi og við erum að greiða fyrir það með þessu“ Og ,,Þeir sem tekið hafa ákvarðanirnar hafa ekki tekið með í reikninginn að stríðið í Úkraínu hefur einnig aukið vinnuálagið á lögregluna".

Korn og heimtufrekja

 Þeir tóku spjall saman um daginn Biden og Zelensky og umræðuefnið var fastir liðir eins og venjulega. 

Zelensky vantaði sitt af hverju og ekki síst væri gott að fá eitthvað fullkomnara og betra en komið hefði síðast, svona til að hressa upp á liðið og andann í því.

Trúlega hefur bóndinn í Hvíta húsinu í Washington sofið illa nóttina áður, því hann missti sig (,,lost his temper") í spjallinu, líklega minnugur þess að ólíkt náunganum í símanum, þyrfti hann að standa frammi fyrir þjóð sinni fyrir þær gjafir sem yrðu gefnar.

Það er ekki gott að móðga þann sem heldur manni uppi, veitir og gefur af mikilli fórnfýsi, til að hægt sé að standa sig í blóðugum slagnum við veldið í austri!

En það er heldur ekki gott að samkomulagi sem komið var á af mannúðarástæðum(?) sé spillt með því að nota tækifærið til að klóra birninum öfugt.

Frá því hátterni var sagt í rússneskum fjölmiðli með eftirfarandi hætti:

,,“This subversive action of Kiev grossly violates the Istanbul agreements and, in fact, puts an end to their humanitarian dimension. It is now obvious to everyone that the Black Sea humanitarian corridor is being used by the Ukrainian side for military sabotage purposes,” Nebenzia said, referring to Saturday’s drone attack on Sevastopol."

Það góða er, að mönnum tókst að sjatla málið og nú munu Rússar fylgjast enn betur en áður með flutningaskipunum sem flytja kornið frá Úkraínu.

Og við munum að það gekk þannig fyrir sig síðast þegar hik varð á flutningunum að ríku þjóðirnar gengu fyrir og fengu sitt fyrst, síðan komu þær sem þjáðust af hungri og ætli það verði ekki eins nú.

Ef einhver skyldi vera búinn að gleyma því hvernig staðið var að flutningunum í upphafi, þá má lesa um það hér á vef New York Times.