Verslunin segist styðja Úkraínu, sé að marka fyrirsögnina á grein framkvæmdastjóra Samtaka verslunar og þjónustu, sem birtist í Morgunblaðinu. Þaðan er tollfrjálst að flytja inn kjúklinga og fleira, en af einhverjum ástæðum virðist sem verslunin hafi ekki mikinn áhuga á að nýta sér tollfrelsið þegar á herðir, eða a.m.k. ekki hvað varðar kjúklinga. Hver er ástæðan fyrir því að hinir góðviljuðu innflytjendur nýta sér ekki tækifærið sem alþingi bauð upp á og rétti fram færandi hönd, vinum sínum, íslenskri verslun og Úkraínu Zelenskís til bjargar?
Fulltrúinn segir í grein sinni.
,,Kjúklingur frá Úkraínu hefur t.d. verið eftirsótt vara í verslunum að undanförnu. Það mun þó væntanlega ekki skipta sköpum um þróun stríðsástandsins þar í landi hvort íslenskir neytendur haldi áfram að kaupa úkraínskan kjúkling. Íslenskir stjórnmálamenn standa hins vegar frammi fyrir ákvörðum um hvort þeir ætli að fylgja fordæmi annarra Evrópuríkja og samþykkja áframhaldandi tollfríðindi til handa Úkraínu. Þá þurfa þeir t.d. að gera upp við sig hvort þeir hafi meiri samúð með hinu stríðsþjáða landi eða framleiðendum kjúklingakjöts á Íslandi. Fyrir flesta ætti það hagsmunamat að vera auðvelt."
Við höfum ekki skjalfest svar við því hvers vegna gjöf sem færð var, var ekki þegin af meiri ákafa en svo, að varla tók því að flytja fenginn inn. Alþingi rétti fram færandi hönd og þeginn var einn lítill moli! Hvers vegna var það?
Þjóð veit þá tveir vita og í þessu tilfelli kom á daginn, að úkraínsku kjúklingarnir voru ekki úkraínskir nema að nafninu til; voru hollenskir þegar betur var að gáð, en framleiddir í Úkraínu af hollensku stórfyrirtæki, af því að þar er svo gott að vera með rekstur, eða þannig.
Niðurstaða þessara hugleiðinga er þá sú, að yfirskrift greinarinnar um að verslunin styðji Úkraínu er fyrirsláttur og að ,,verslunin" sem slík styður ekki Úkraínu nema að nafninu til og að hér gildir nú sem svo oft áður:
Þegar að það hentar mér!
Engin ummæli:
Skrifa ummæli