.png)
Rússar minnast sigursins yfir Þýskalandi nazistans í dag og
halda uppi minningu þeirra um 27 milljóna sovétborgara sem létu lífið í þeim
hildarleik.
Nú eru þeir í öðru stríði til að bjarga héruðunum Donesk og
Lughansk undan ófriði ný-nazista. Mörgum finnst það ganga brösuglega enda
streyma hergögn af ýmsu tagi til Úkraínu frá fyrrverandi bandalagsþjóðum
Rússlands í heimstyrjöldinni og þar með væntanlega í hendur hinna meintu nazista.
Hvort Hitler og hans hyski hefði skrifað uppá nazistavottorð
fyrir þá stjórnlitlu uppivöðsluflokka sem vísað er til, er frekar ólíklegt.
Karlinn sá vildi svo sannarlega hafa aga á sínu liði og tók ómjúkum höndum á
þeim sem ekki lutu höfði, þegar það átti við og sperrtu fram hönd í blindri
tilbeiðslu þegar til þess var ætlast.
Við vonum að sú hugmyndafræði vakni aldrei til lífsins
aftur, en munum samt að stundum hefur það gerst eftir að seinni
heimstyrjöldinni lauk, að svipaðir hugmyndafræðilegir óskapnaðir hafa skotið
rótum:
Í Asíu og í Afríku og í Suður Ameríku og Evrópu (Grikkland)
og kannski víðar, þó það sé ekki munað á þessu augnabliki.
Við vonum vafalaust flest að stríðinu í Úkraínu ljúki sem
allra fyrst og að einhverjar leiðir finnist til að svo verði.
Rússar segjast hafa ráðist inn í landið vegna sífelldra
átaka undanfarin tæp átta ár, sem kostað hafi ótal mannslíf og kenna það
fyrrnefndum óaldarflokkum sem starfi með þegjandi samþykki og jafnvel stuðningi
stjórnvalda í Úkraínu.
Sá sem þetta ritar telur sig hafa fyrir því traustar
heimildir að eitthvað sé til í þessum fullyrðingum, en hvort ekki hefði mátt
leysa málið með öðrum hætti er annað mál.
Það er stundum sem rússneski björninn er nefndur til
sögunnar og við vitum að ekki er heillavænlegt að erta björn í vetrarhýði sínu
þar til hann vaknar og ryðst út til að bregst við áreitinu.
Líklega erum við að horfa upp á afleiðingar þeirrar ertingar
í því stríði sem nú geysar.
Engin ummæli:
Skrifa ummæli