Þeir eru ekki alveg sammála félagarnir Biden og Zelensky.
Sá fyrri vill til suðurs og dreymir um Krím líkt og sögulegir fyrirrennarar hans, en sá síðarnefndi á sér draum í austri.
Draumurinn er martröð og hið fyrrnefnda óráð og ekki gott að segja hvort er verra, en við lesum um ruglið á nytimes.com og sjáum að draumurinn snýst um martröð.
Á mynd sem fylgir með sjáum við að vanda skemmtikraftinn sem eitt sinn var, þungbúinn í ,,góðra vina hópi" og af svipi þeirra sem við borðið sitja má ráða að hugsað er stíft, fast og mikið, eða a.m.k. reynt.
Bakmut er það heillin og svo þurfum við rakettur sem duga, ná lengra og fljúga hærra, því það er það sem viljinn stendur til: að fljúga hærra!
Svo er það nú þannig Biden minn góður að við teljum þig ráða yfir því afli sem dugir, það er að segja peningum til að gera það sem gera þarf og þar með þetta allt saman.
Og strákarnir í drullunni þurfa ekki frí, enda hver fer í frí um miðjan vetur?
Við kunnum þetta, gerum þetta og getum það, er kjörorðið og rakettan sem fór á markaðstorgið um daginn, var bara óþekktarangi sem ekki vildi tilheyra hópnum.
Og ef þú verður ekki þægur og góður Biden minn, þá snúum við okkur bara eitthvað annað, eins og til dæmis til konunnar sem rak sendiherrann til síns heima og fékk í staðinn hlandmyguna góðu, sem kann að garga svo fallega.
Svo er það nú þannig Biden minn, að það er hlaupin einhver kergja í andstæðinga þína heima fyrir, þannig að best er að gera það sem við viljum gera strax.
Því það er aldrei að vita hvernig fer, ef Trump fer að heimsækja Putin.
Og strax er ekki teygjanlegt hugtak eins og við vitum báðir.
Er það ekki annars?
Engin ummæli:
Skrifa ummæli