Áfallið og hinn bugaði

 

Áfall ef rétt reynist segir í leiðara Morgunblaðsins, þar sem skrifað er um fréttir sem hafa borist af ógnvænlegri sprengingu í Úkraínu.

Greint hefur verið frá sprengingunni í erlendum miðlum ýmsum, en svo er að sjá, eða réttara sagt, að sjá ekki, að margir miðlar annað hvort telji ekki vert að fjalla um málið, eða hreinlega viti ekki af því, sem verður að teljast ótrúlegt.

Líklegasta skýringin er, að menn vilji ekki greina frá því sem ekki hentar málflutningnum, sem haldið er á lofti.

Sprengingin á að hafa orðið í vopnageymslu og hafa mælst á jarðskjálftamælum upp á 3,5.

Það sem vekur athygli er, að um er að ræða rándýrar sprengjur sem Bretar(?) munu hafa gefið Úkraínum til að tortíma einhverju í Rússlandi og nú verður það varla gert með þeim tortímingartólum sem þarna fóru forgörðum.

Í forystugrein Morgunblaðsins segir, að hver flaug þeirrar gerðar sem þarna eyðilögðust, kosti um 500 milljónir íslenskar, eða sem svarar til 1/3 að því sem hið færanlega sjúkrahús kostar, sem íslenskir skattborgarar eru að gefa úkraínsku þjóðinni.  

Eitthvað er málum blandað hvort rússnesku skotflaugarnar sem eyðilögðu vopnabirgðir Úkraína, hittu í mark sitt, eða voru skotnar niður og féllu fyrir hreina tilviljun á geymslustað hinna bresku tortímingarvopna.

Hitt mun vera tilfellið, að um var að ræða ,,óhreinar" sprengjur sem valdið geta langvarandi skaða þar sem þær lenda, eða réttara sagt springa.

Hernaður er viðbjóður hvernig sem á er litið, en viðbjóðurinn er misjafn og þá helst kannski misjafnt hvernig afleiðingarnar af voðaverkunum koma fram.

Hafi sprengjurnar verið þeirrar gerðar sem sagt er, þá er stríðið komið á fornar slóðir; slóðir þar sem tilgangurinn helgar meðalið og engu er hlíft og þar með ekki konum og börnum.

Það er reyndar ekkert nýtt, hvorki í þessu stríði né öðrum. Ekki því stríði sem var á Donbass svæðinu áður og ekki því stríði sem eitt sinn var í Serbíu og fleiri mætti til telja því miður.

Geislavirkur úrgangur er alltaf hættulegur öllum þeim sem fyrir verða.

Allt er þetta andstyggilegt  og erfitt viðfangs svo sem sjá má af látbragði mannsins sem er á fundinum í Hörpu og virðist vera að bugast; látbragð kvennanna er verra að ráða í, en vera kannað þær séu að horfa á hinn glæsilega Sunak sem er að hraða sér heim.

Hvort það er vegna þess að honum hafi ekki líkað skyrið og rjóminn saman við rauðvínið, veit sá sem hér pikkar á lyklaborð ekki um, en hafi slík matvælablanda verið í vambir hinna tignu gesta látin, er ekki von á góðu.

Áhersla var lögð á það, að búa til tjónaskrá og verðmeta tjón það sem hernaður Rússa hefur valdið Úkraínsku þjóðinni, eins og það er látið heita.

Ekki hefur verið rætt, svo eftir hafi verið tekið, að til standi að taka saman tjónaskrá yfir það tjón sem úkraínskur óþjóðalýður, með fulltingi úkraínskra yfirvalda hefur ollið íbúunum á Donbas svæðinu undanfarin ár.

Slíkar spekuleringar henta frekar illa góða fólkinu sem var á hittingnum í Hörpu og misþyrmingar sem ganga út á að misþyrma stríðsföngum með því að skjóta þá fyrst í hné og kynfæri og alls ekki í höfuðið fyrr en að því loknu, er vitanlega best að tala ekki um.

,,Réttarhöld" yfir rúmlega tvítugum hermanni, sem ekki gerði annað en að hlýða skipunum yfirboðara sinna, er ekkert sem góðu fólki þykir viðeigandi að um sé fjallað. Hugsanlega finnst því ágæta fólki bara gott að hann fái að dúsa í úkraínsku fangelsi, sem eins og flestir vita eru hinir bestu gististaðir!

Við þurfum ekki að hafa áhyggjur af því að hinir skotglöðu Úkraínar sem tóku rússneska hermenn af lífi með þeim hætti sem hér var fyrr lýst, þurfi að svara fyrir þann verknað, enda tóku þeir hann upp á myndskeið og dreifðu um veröld víða til að sýna afrekið.